علی جوادی
سردبیر
دبیرکل فدراسیون فوتبال در نامه‌ای به مدیران این فدراسیون اعلام کرد همه آنها ممنوع‌المصاحبه هستند.
این بهترین تصمیم برای فدراسیونی است که تدبیری برای حل مشکلات ندارد. فدراسیونی که با تصمیم‌ها، صحبت‌ها و رویه‌های ناپخته، بحران می‌آفریند و برای از بین بردن بحران، به حل مسأله، فکر هم نمی‌کند.
مهدی تاج، فدراسیون فوتبال را با قرارداد زشت ویلموتس به مرز ورشکستگی کشاند و تصمیم گرفت دوباره به فدراسیون فوتبال برگردد و همان مدیرانی که ثمره حضورشان، بی‌ثمری برای فوتبال بود، دوباره به فوتبال آمدند تا دکان بی‌رونق فوتبال ما تا آستانه تعطیلی پیش برود. گذشت زمان به همه ثابت کرد مهدی تاج کوچکترین تغییری در مسیر خود نداده است. با وجود همه شعارها، وعده‌ها و قول‌های عجیب، در عمل دیدیم مهدی تاج بدون کوچکترین تغییر و تحول، صندلی شماره یک فوتبال را از آن خود کرده است.
او به برنامه شبکه ورزش رفت و آنقدر زشت صحبت کرد که فریاد همه به آسمان بلند شد. آنقدر زشت و آنقدر طلبکارانه که گویی جام قهرمانی جهان را از دوحه آورده و ما مردم قدرناشناس، ارزش کار بزرگ او و همکارانش را نمی‌دانیم. انگار نه انگار که او هر دو بازی معتبر ما در جام جهانی را به حریفان باخته و در این بازار، کالای معتبری برای خرید احترام ندارد. او در آن برنامه تلویزیونی با رسول مجیدی (که بی‌احترامی را نیاموخته) غیرمحترمانه سخن گفت چون مشاور باتدبیری ندارد که خوب و بد را به او بگوید و عجیب‌تر اینکه حالا اختیار حرف زدن مدیران فدراسیون را هم به دست همان مشاور بد داده است. مهدی تاج باید از فوتبال و مردم ما عذرخواهی کند چون این تنها راه پیش پای اوست. می‌تواند همچنان با رسانه‌ها و مردم بد حرف بزند و درشت بگوید؛ اما اینها بیش از گذشته او را از چشم اهالی فوتبال و مردم می‌اندازد. مردمی که هنوز نمی‌دانند چگونه مهدی تاج با آن درد کشنده قلب که کارش را به بستری‌های طولانی در بیمارستان کشانده بود، چگونه به مرزی از سلامت رسید که دوباره در انتخابات فدراسیون شرکت کرد. مردمی که هنوز نمی‌دانند پول قرارداد ویران کننده با ویلموتس (که ساختمان فدراسیون را به‌نام شستا زد) و غرامت بی‌دلیلش را مسببان آن ویرانی نداده‌اند. این پول مثل همیشه از جیب مردم داده شد و پولی که باید برای آبادانی و توسعه فوتبال خرج می‌شد؛ اما صرف تصمیم‌های نادرست مدیران ورزش شد.