آزاده پیراکوه
روزنامه نگار
وزارت ورزش در روزهایی که نتوانسته تکلیف فدراسیون‌های زیادی را مشخص کند و با تعدادی از آنها مثل سوارکاری، اسکواش و ژیمناستیک مشکلات عدیده دارد، به‌دنبال راه‌اندازی فدراسیون‌های جدید است به طوری که بعد از تشکیل سه فدراسیون جدید، خبر از راه‌اندازی پنج فدراسیون دیگر است؛ تصمیمی که مشخص نیست پشتوانه علمی و مالی دارد یا خیر؟
***
سی‌ام مرداد ماه بود که وزارت ورزش با راه‌اندازی فدراسیون آمادگی جسمانی، طرحی را که خیلی درباره‌اش صحبت نشده بود، اجرایی کرد و کمتر از سه ماه بعد از این تاریخ، دو فدراسیون دیگر کار خود را آغاز کردند. فدراسیون قایق‌های بادبانی و ورزش‌های ساحلی و دریایی تأسیس شدند تا مشخص شود مسئولان وزارت ورزش در تصمیم‌شان مصمم هستند و جالب است که حالا خبر از راه‌اندازی پنج فدراسیون دیگر می‌دهند. رشته‌های ورزش‌های هوایی، جوجیتسو، ورزش‌های الکترونیک، کوراش و پنچاک سیلات، پنج رشته‌ای هستند که در لیست تأسیس قرار گرفته‌اند؛ بدون اینکه توضیح روشن و شفافی از سوی مسئولان وزارت ورزش داده شود که هدف از تشکیل این فدراسیون‌ها چیست؟ 51 فدراسیون ورزشی که همواره مشکلات مالی داشته‌اند، با این پنج فدراسیون و البته سه فدراسیونی که در چند ماه اخیر تأسیس شده‌اند، به 59 فدراسیون می‌رسند و این در شرایطی است که تعداد قابل توجهی از فدراسیون‌های قبلی یا در حال حاضر بلاتکلیف هستند.
در این بین و در شرایطی که وزارت ورزش اصرار به راه‌اندازی فدراسیون‌های جدید دارد، چند سؤال اساسی وجود دارد که پاسخ روشنی برایشان وجود ندارد مانند اینکه اعتبارات این فدراسیون‌ها قرار است از چه طریقی تأمین شود؟ آیا اینها هم باری می‌شوند بر دوش ورزش؟ که اگر پاسخ مثبت است، می‌توان گفت آنها هم قرار است از اعتباری که میزانش برای فدراسیون‌های دیگر هم بسیار کم است، سهم ببرند.
نکته دیگری که مبهم به نظر می‌رسد، مسیری است که باید این فدراسیون‌ها طی کنند تا ساختارشان شکل بگیرد. از تشکیل هیأت‌ها گرفته تا فراهم آوردن مقدمات برگزاری انتخابات که زمان زیادی می‌برد؛ اگرچه آرش فرهادیان، مدیر کل دفتر امور مشترک فدراسیون‌های ورزشی معتقد است در کمتر از یک سال این فدراسیون‌ها شرایط برای برگزاری انتخابات را پیدا می‌کنند.
موضوعات مالی، پشتوانه علمی این طرح - که به نظر می‌رسد بیشتر شبیه یک پیشنهاد و متناسب با سلیقه برخی افراد در مدیریت وزارت ورزش بوده -، فدراسیون‌هایی که قرار است اضافه شوند و روالی که باید طی کنند تا انتخابات‌شان شکل بگیرد، همگی از جمله ابهام‌هایی هستند که هنوز هیچ یک از مسئولان وزارت ورزش به آنها پاسخی نداده‌اند و پیگیری‌های ما هم برای یافتن پاسخ خیلی نتیجه‌ای ندارد؛ جز در ارتباط با موضوع برگزاری انتخابات‌شان که فرهادیان توضیحاتی درباره‌اش می‌دهد.
قایقرانی و یک ابهام بزرگ
قایقرانی یکی از فدراسیون‌هایی است که ابهام‌های زیادی درباره‌اش وجود دارد. رشته قایق‌های بادبانی از این فدراسیون جدا شده و آبان ماه ثبت‌نام از کاندیداهای فدراسیون قایقرانی انجام شده است. علیرضا سهرابیان و علی اصغر محمودی، برای این فدراسیون کاندیدا شده‌اند که بنا بر اطلاع دفتر امور مشترک فدراسیون‌های ورزشی هر دو کاندیدا از سوی کمیسیون تطبیق تأیید شده‌اند. اما حالا مسأله این است که این دو نفر برای ریاست کدام فدراسیون کاندیدا شده‌اند؟ همین چند هفته قبل بود که حمید سجادی تأکید کرد فدراسیون رویینگ هم از قایقرانی جدا می‌شود و در این شرایط که قایق‌های بادبانی هم جدا شده، مشخص نیست دقیقاً سهرابیان و محمودی برای کدام فدراسیون کاندیدا شده‌اند؟ و سؤال دیگر این است که اگر تصمیم قطعی بر جدایی رویینگ است، چرا ابتدا این تصمیم اجرا نشده تا تکلیف کاندیداها و بدنه قایقرانی مشخص باشد و سپس ثبت‌نام انجام شود؟
فرهادیان وقتی با این سؤال‌ها مواجه می‌شود، تأکید می‌کند که این موضوعات در دفتر نظارت وزارت ورزش دنبال می‌شود. از او می‌پرسم که چطور ممکن است این موضوع به دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها مربوط نباشد، وقتی ثبت‌نام از کاندیداها با عنوان فدراسیون قایقرانی انجام شده است؟ که او در واکنش به این موضوع می‌گوید: «این‌طور نیست که من ندانم برای این فدراسیون چه تصمیمی گرفته شده است. اما بهتر است آقای رغبتی در این ارتباط توضیح بدهند.»
***
از روندی که در تشکیل فدراسیون‌های جدید دیده شده و آنچه پیش روی فدراسیون‌هاست، یک نتیجه را می‌توان گرفت؛ اینکه ابهام‌های زیادی درباره این تصمیم وجود دارد. راه‌اندازی فدراسیون‌های جدید آنقدر بی‌پشتوانه است که به نظر می‌رسد در ارتباط با بسیاری از مسائلش فکر نشده همان‌طور که در ارتباط با فدراسیون سوارکاری وقتی قرار بود حکم سرپرستی داده شود، فکری نشد.
شرایط امروز حاکم بر وزارتخانه این پیغام را دارد که در صورت تغییر در رأس وزارت ورزش که اتفاق خیلی دوری به نظر نمی‌رسد، جلوی تشکیل فدراسیون‌های جدید گرفته می‌شود چرا که خیلی نمی‌توان برای راه‌اندازی فدراسیون‌هایی مثل پنچاک سیلات و... توضیح مناسبی پیدا کرد. این فدراسیون‌ها پشتوانه قوی ندارند و به نظر می‌رسد خیلی هم شرایط ماندگاری نداشته باشند مگر اینکه در پشت پرده اتفاق‌های دیگری افتاده باشد که مسئولان وزارت ورزش تا به امروز ترجیح داده‌اند درباره‌اش حرف نزنند.
ظلم به سایر فدراسیون‌ها؟!
سعید فائقی در انتقاد از راه‌اندازی فدراسیون‌های جدید به موضوع مشکلات مالی اشاره می‌کند و می‌گوید: «باید پول این فدراسیون‌ها از محل صرفه‌جویی‌ها تأمین شود که با توجه به اعتبارات کم وزارت ورزش، این مسأله بسیار بعید است. موضوع دوم استفاده از بودجه سایر فدراسیون‌ها برای این فدراسیون‌های تازه تأسیس است که اگر اینگونه باشد، ظلم به آنها خواهد بود. بودجه فعلی فدراسیون‌ها اندک است و آنها با همین پول هم نمی‌توانند کارهای خود را به طور کامل انجام دهند. شاهد هستیم که صدای رشته‌هایی همچون کشتی از میزان تخصیص‌ها بلند شده است.»