سام ستارزاده
روزنامهنگار ورزشی
برای باور به اینکه کارلوس کیروش تا چه اندازه به در خروجی تیم فوتبال ایران نزدیک است، نیازی به شنیدن شایعات غیررسمی حاکی از اخراج وی نیست. سرمربی پرتغالی از ابتدا برای چیزی جز آبروداری مقابل انگلیس و حفظ رکورد شکستناپذیری در سومین رویارویی مستقیم با یانکیها بازگردانده نشد؛ اهدافی که هیچگاه محقق نشدند. نهتنها کسی حتی از جام ملتهای آسیا که نزدیکترین تورنمنت به جامجهانی قطر است با کیروش سخن نگفت، بلکه حتی مهدی تاج در روز معارفه کیروش، از پروژه جانشینی وی با جواد نکونام برای این مسابقات پرده برداشت.
ایران تنها کشوری بود که تیم فوتبالش بدون هیچ بازیکن زیر ۲۳سال راهی قطر شد؛ پیرترین تیم کل مسابقات. سرمربی پرتغالی حتی حاضر نشد آخرین جای خالی لیست تیم را با سامان فلاح، محمد محبی یا مهدی قایدی پر کند تا آنها برای سالهای پیشروی فوتبالمان تجربه بیندوزند. در حقیقت، سرمربی که به احتمال زیاد مأموریت خود را پس از جامجهانی تمامشده میدید، نیازی به انجام چنین کاری حس نمیکرد!
البته شاید برای بسیاری از ما، این تیم دیگر محبوبیت سالهای گذشته را ندارد؛ اما آنهایی که به این تیم همچنان احساس و علاقه دارند، در هم تنیدهشدن بزرگان فوتبال جهان بهدست عربستان و ژاپن و صعود تحسینبرانگیز استرالیا به دور حذفی جامجهانی را دیدهاند. قطر که با ناکامی در خانه حذف شد نیز چند ماه بعد با عنوان مدافع قهرمانی پا به جام ملتهای آسیا خواهدگذاشت.
کیروش برای فوتبال ایران هم یک تئوریسین کاربلد بود و هم یک معمار ارزنده که ضعفهای زیرساختی فوتبالمان را نمایان ساخت. با این حال، وی پیش از آغاز جام ملتهای آسیای ۲۰۲۳ وارد دهه هشتم زندگی خود خواهد شد. سخت است؛ اما باید قبول کنیم که سیکیو به آخر خط نزدیک شده و باید قبول کنیم که از همان ابتدا نه قرار بود کسی با بازگشت وی به برنامهریزی بلندمدت بپردازد و نه توان آن را داشت.