فوتبال آسیا در جام جهانی 2022 تا به امروز امیدوارکننده بوده است. ورای قطر میزبان که از همان ابتدا مشخص بود هرگز در قواره جام جهانی نیست، تمامی نمایندگان آسیا نمایش خوبی داشته‌اند و شانس صعود را در روز آخر زنده نگه داشته‌اند. اگر نتیجه عجیب 6-2 ایران برابر انگلیس را فاکتور بگیریم، عربستان سعودی و ژاپن با شکست دو مدعی جام یعنی آرژانتین و آلمان استارتی درخشان داشته‌اند. ایران نیز در برابر ولز بازگشتی باشکوه به جام داشت، استرالیا نیز برابر تونس همین مسیر را پیمود و کره در یک بازی برتر مدعی صعود از گروه را متوقف کرد.
نمایش کره اما در برابر اروگوئه اگرچه زیر برد درخشان عربستان سعودی و ژاپن دیده نشد اما برای ما که در استادیوم اجوکیشن سیتی حاضر بودیم، نمایش چشم بادامی‌ها فراتر از استاندارد بود. اولین بازی و اولین تساوی. مقابل که؟ اروگوئه! تیمی که آمده تا آخرین استفاده‌هایش از نفرات طلایی چون گودین و کاوانی، کاکرس و سوارس را ببرد در حالی که درجه یک‌های جوانی مثل والورده و نونیس را هم همراه دارد. مقابل کره آنها از لحاظ نیروی انسانی همه گونه سرتر بودند و این غیرقابل کتمان است. نتیجه اما بیشتر به سود کره رقم خورد تا اروگوئه. آنها از اولین بازی دشوار خود با امتیاز بیرون آمدند و به احتمال صعود 5 امتیازی فکر می‌کنند یعنی بردن غنا و تساوی با پرتغال. کره جنوبی در طول 90 دقیقه مسلط و تهاجمی نشان داد. آنها نیامده بودند که مساوی کنند. نیامده بودند دفاع کنند. نیامده بودند منتظر فرصت باشند. نیامده بودند که در خطر باشند. آمده بودند که خودشان خطر باشند و بودند. تساوی در پایان این بازی نتیجه عادلانه‌ای بود ولی کره‌ای‌ها می‌توانستند به فاز تدافعی‌تری پناه ببرند و مالکیت توپ را کامل به حریف بدهند. آنها اینگونه بازی نکردند. کره‌ای‌ها البته با نبردن در بازی نخست، حالا ناچارند به سبک بازی ماهی مرکب پیش بروند. آنها ناچارند تا پایان مرحله گروهی دست‌کم یک تیم بزرگ را قربانی کنند و به دور بعدی راه یابند. نظر شما روی کدام است؟ شاید پرتغال و کریس رونالدو کهنه کار.