ایران در لوسیل بازی نمیکند
پنجشنبه شب بازی برزیل و صربستان در ورزشگاه لوسیل ۸۸ هزار تماشاگر داشت.
عربستان هم در همین ورزشگاه برابر آرژانتین بازی کرد و آن مسابقه هم با بیش از ۸۸ هزار نفر جزو پرتماشاگرترین بازیهای جام بود. اما دیروز روی اسکوربورد در ورزشگاه احمد بن علی برای بازی ایران و ولز عدد ۴۴هزار تماشاگر نمایش داده شد که دقیقاً نصف بازیهای ورزشگاه لوسیل بود. شاید اگر بازیهای ایران در ورزشگاه بزرگتری برگزار میشد، ایرانیان بیشتری به ورزشگاه میآمدند و تیم ایران در جو و هیجان بالاتری بازی میکرد. تیم ایران در این تورنمنت بازی اول خود را در ورزشگاه خلیفه برگزار کرد و مسابقه دوم را در ورزشگاه احمد بن علی. بازی سوم ایران هم در ورزشگاه لوسیل که یکی از شیکترین و بزرگترین ورزشگاههای قطر است، برگزار نمیشود و بازی ایران و امریکا هم در ورزشگاه ۹۷۴ برگزار میشود که فوقالعاده شیک است. آن مسابقه فرصت خوبی برای هواداران است که با جو فوقالعاده برابر امریکا هم با نتیجه خوب صعود کنیم.
موافقان کیروش روی نیمکت
برخلاف تصور اغلب رسانهها و هواداران فوتبال، کیروش در این بازی علیرضا جهانبخش و امیر عابدزاده را بازی نداد؛ این دو بازیکن در دوران اسکوچیچ جزو طرفداران کیروش بودند و از آمدن این مربی خوشحال شدند اما بعد از مصدومیت بیرانوند مقابل انگلیس، حسینی دروازهبان ایران شد. با اینکه ۶گل خوردیم ولی باز هم کیروش از این دروازهبان برابر ولز استفاده کرد. علیرضا جهانبخش هم در ترکیب نبود و با نتیجهای که برابر ولز کسب شد، اصلاً بعید نیست که مقابل امریکا هم این بازیکن در ترکیب اصلی نباشد. این روزها فوتبال روی خوش خود را به جهانبخش نشان نمیدهد.
تمرین ولز کمی متفاوت از فیروز کریمی
پس از اتمام بازی، سرمربی ولز، بدنساز تیم را همراه بازیکنانی که بازی نکرده و روی نیمکت بودند برای تمرین وسط زمین برد تا تمرین دهد؛ البته نه یک تمرین ساده در حد کمی دویدن بلکه بازیکنان طول زمین را با سرعت بالا باید میرفتند و با همان شدت و توان برمیگشتند. چیزی حدود یک ربع این تمرین پرفشار ادامه داشت تا بازیکنان ذخیره ولز هم روز سختی را پشت سر بگذارند. این تمرین ما را یاد کارهای فیروز کریمی پس از یکی از شکستهای استقلال انداخت که بازیکنان را در ورزشگاه جلوی چشم تماشاگران دواند؛ البته یک تفاوت وجود داشت. کریمی با تیم اصلی این کار را انجام داد و مربی ولز فقط با ذخیرهها کار داشت.