یکی از اتفاقات عجیب بازی ایران- انگلیس، ترکیب ثابت تیم ملی بود. بخصوص در مرکز خط دفاع و همچنین قلب خط میانی. پیش‌تر پیش‌بینی می‌شد ایران با دفاع خطی مقابل انگلیس بازی کند و شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان هم در ترکیب اصلی قرار بگیرند. اتفاقی که رخ نداد و شاهد نیمکت‌نشینی این دو بازیکن بودیم. شجاع و کنعانی‌زادگان در مقدماتی جام جهانی2022 در قریب به اتفاق بازی‌ها مرکز خط دفاع تیم ملی را تشکیل دادند و حضور همزمان آنها در الاهلی قطر باعث شد تا هماهنگی‌شان بالاتر برود. همچنین این دو سابقه سال‌ها بازی در قلب دفاع پرسپولیس را داشتند و همین مسأله باعث شد تا خیلی‌ها با اطمینان از حضور آنها مقابل انگلیس صحبت کنند. با این حال سیستم بازی تیم ملی تغییر کرد و کی‌روش تصمیم گرفت با روش
2-5-3 تیم ملی را به زمین بفرستد. در این روش روزبه چشمی به‌عنوان مدافع آخر بازی کرد و مرتضی پورعلی‌گنجی و مجید حسینی هم به‌عنوان دو مدافع یارکوب تیم ملی در سمت راست و چپ به میدان رفتند. در طول بازی اما چشمی و حسینی بارها در نبردهای هوایی مغلوب شدند و مهاجمان انگلیس هم توانستند با ضربات سر خود دروازه تیم ملی را تهدید کنند. روی گل اولی که تیم ملی دریافت کرد نیز شاهد چنین اتفاقی بودیم. مجید حسینی نتوانست در نبرد هوایی با بیلینگهام پیروز شود و هافبک بلندقامت دورتموند با ضربه سر دروازه حسین حسینی را باز کرد. همین موضوع به سوژه‌ای برای نقد تصمیم کی‌روش تبدیل شده است. خیلی‌ها معتقدند اگر شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان بودند، قطعاً بهتر از مجید حسینی و روزبه چشمی عمل می‌کردند و حداقل می‌توانستند در بازی هوایی اجازه هنرنمایی را به بازیکنان انگلیس ندهند.
برای بازی با ولز هم اگر کی‌روش تدبیری نیندیشد باز هم باید شاهد ضربات سر مهاجم هدف حریف باشیم. کیفر مور، مهاجم نوک و شماره 13 ولز که در عضویت بورنموث انگلیس است، متخصص پیروزی در نبردهای هوایی است. بنابراین اگر کی‌روش در خط دفاع ترکیب هوشمندانه‌ای نداشته باشد، این امکان وجود دارد که تیم ملی مثل بازی با انگلیس دچار تزلزل شود و دروازه فرو بریزد. اتفاقی که شاید با استفاده از بازیکنانی نظیر شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان رخ ندهد.