تکواندوی قهرمانی جهان به روزهای پایانی خودش رسیده اما هنوز اردوی تیم ایران از داشتن یک مدال طلا محروم مانده است.  تکواندوی ایران در روزگاری نه چندان دور نه یک طلا بلکه می‌توانست دو یا سه طلا در قهرمانی جهان کسب کند اما حالا به روزی افتاده که برای کسب حتی یک مدال طلا هم نیاز به معجزه دارد. تیم ملی تکواندوی ایران با 8 تکواندوکار در مردان و 6 نفر در بانوان راهی این مسابقات شده که تاکنون وضعیت شش نفر در مردان و 5 نفر در بانوان مشخص شده اما حاصل فقط سه مدال برنز بود. این مسابقات امروز به پایان می‌رسد و بعید است که با روندی که تکواندوی ایران در این چند روز طی کرده امروز هم موفقیت چندانی نصیب ایران شود. روز پایانی تکواندوی قهرمانی جهان در 2 وزن 58- کیلوگرم و 46- کیلوگرم برگزار می‌شود که مهلا مؤمن‌زاده و حسن لطفی برای ایران روی شیاپ‌چانگ می‌روند. هر دو جوان اما پر امید هستند و باید دید که می‌توانند به مدال طلا برسند و طلسم طلا را در اردوی تیم ملی بشکنند یا نه؟
در روز پنجم این مسابقات هم تکواندوی ایران دو چهره پر امید را داشت که البته هر دو علاقه‌مندان به تکواندو را ناامید کردند.
در بخش بانوان، ناهید کیانی در وزن ۵۳- کیلوگرم به روی شیاپ‌چانگ رفت که در واقع چهره تکواندوی ایران در ماه‌های اخیر بود. او قهرمان آسیا و کشورهای اسلامی بود و به همین دلیل امید می‌رفت درخشان ظاهر شود اما برنامه‌ریزی غلط باعث شد تا او به رغم قرعه نسبتاً خوب خیلی زود با شکست مقابل جو ژو از چین بدون کسب مدال با این مسابقات خداحافظی کند. در بخش مردان نیز متین رضایی در وزن ۶۳- کیلوگرم با وجود کنار زدن هاکان رچپر دارنده مدال برنز المپیک با شکست مقابل پولاتوف از جدول مسابقات حذف شد.
این وضعیت تکواندوی ایران است که چند ماهی است هدایت آن به هادی ساعی سپرده شده و قبل از آن هم دو دهه در اختیار محمد پولادگر بود. کسی نیست که پاسخ صحیحی بدهد که تکواندوی ایران با این همه سرمایه که حالا در ترکیب دیگر کشورها می‌درخشند چرا به این روز افتاده. یا حداقل یک نفر توضیح بدهد که چرا باید باعث و بانی این شرایط پاداش بگیرد و به سمت‌های مهم‌تر برسد؟