تیم هراز آمل در حالی با 9 پیروزی از 9 بازی در صدر جدول لیگ برتر ایستاده که با ترکیبی از بازیکنان باتجربه و جوان پا به لیگ گذاشته. بهروز عطایی با سابقه کار در تیم ملی جوانان، چند جوان جویای نام را در کنار بازیکنان باتجربه‌ای چون رضا قرا و مجتبی میرزاجانپور قرار داده تا در مسیر پرورش استعدادها هم قدم بردارد. یکی از این جوان‌ها جلالی‌نژاد است. بازیکن جوانی که با حضور در تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان و تجربه دعوت به اردوی بزرگسالان، یکی از امیدهای والیبال آمل است که می‌تواند طی سال‌های آینده، یک قدرتی‌زن برجسته دیگر را به والیبال ایران معرفی کند.

محسن آجرلو
روزنامه نگار
از همین بازی روز یکشنبه شروع کنیم که به نهمین برد فصل رسیدید. چرا بازی برابر یک تیم انتهای جدولی اینقدر برایتان سخت شد؟
درست است که شهرداری ارومیه در انتهای جدول قرار دارد اما بازیکنان باتجربه‌ای چون بهمن پزشکی و سعید مصطفی‌وند دارد که کار را برای هر تیمی مشکل می‌کنند. در بازی یکشنبه هم همین اتفاق افتاد و شاید کار به جایی رسید که در نزدیک‌ترین شرایط به باخت بودیم اما در نهایت با تجربه بازیکنان‌مان و عملکرد بهتر، یک برد خوب دیگر را کسب کردیم.
این نهمین برد هراز در لیگ برتر بود. آن هم در شرایطی که تنها تیم بدون باخت لیگ هستید. بازی در تیم اول جدول چه حس و حالی دارد؟
من در تمام رده‌ها برای کاله بازی کردم و حالا هم در هراز توپ می‌زنم. حس بسیار خوبی دارد و خوشحالم که باز هم در تیم شهر خودم بازی می‌کنم. امسال هم خوشبختانه ترکیب خیلی خوبی در این تیم کنار هم جمع شده. ترکیبی از بازیکنان باتجربه و جوان که تیم کاملی را ساخته و با مدیریت بهروز عطایی به نتایج رضایت‌بخشی هم دست پیدا کرده است.
از سابقه‌ات در تیم‌های ملی بگو. در همه رده های ملی بازی کرده‌ای؟
من سال 97 عضو تیم ملی نوجوانان شدم که در رقابت‌های آسیایی سوم شدیم. در سال 1400 هم زیر نظر آقای عطایی در تیم جوانان و رقابت‌های جهانی بازی کردم. در رده بزرگسالان هم برای تیم ب و حضور در بازی‌های کشورهای اسلامی به اردو دعوت شدم اما در نهایت نتوانستم به ترکیب نهایی برسم.
 کار کردن با بهروز عطایی در تیم ملی و باشگاهی چقدر متفاوت است؟
در مجموع که باید بگویم او واقعاً مربی بی‌نظیری است و یکی از بهترین‌های ایران. اسم و رسم بازیکن برایش هیچ فرقی ندارد و فقط به‌دنبال بهترین‌هاست که به آنها بازی بدهد. البته که قطعاً جو و شرایط تیم ملی با باشگاه متفاوت است اما هر دو برایم لذت‌بخش است.
 در کدام پست بازی می‌کنی؟
دریافت‌کننده و قدرتی‌زن هستم.
 پست دشواری برای رسیدن به پیراهن تیم ملی است!
بله، اما دوستش دارم چون برای اینکه یک قدرتی‌زن خوب باشی، باید تمام فاکتورهای والیبال را بخوبی بلد باشی.
 الگوی بازی‌ات در ایران کدام بازیکن است؟
من قبلاً هم گفتم که از بچگی عاشق حمزه زرینی بودم و به عشق او هم همیشه دوست دارم عدد 7 را بپوشم. البته گاهی به خاطر حضور بازیکنان باتجربه، باید به ناچار عدد دیگری پشت پیراهنم بزنم. البته این را هم باید بگویم که سبک بازی میلاد عبادی‌پور را هم خیلی دوست دارم. او یک دریافت‌کننده تمام عیار است.
از مسیری که تا اینجا آمدی راضی هستی؟
بله خدا را شکر. برخی بازیکن‌ها هستند مثل اسماعیل‌نژاد که در 27– 26 سالگی ستاره می‌شوند و برخی هم مثل امیرحسین اسفندیار از همان رده نوجوانان با درخشش پیش می‌روند. من فکر می‌کنم که روند خوبی دارم و تنها تمرکزم روی تمرین و کار بیشتر است. باقی دیگر دست خداست.
 مهم‌ترین هدفت در والیبال چیست؟ در بحث باشگاهی و همین‌طور ملی!
در رده باشگاهی که معتقدم همین حالا در حال بازی در بهترین تیم ایران هستم. در رده ملی هم که هدف اصلی پوشیدن پیراهن تیم ملی و افتخارآفرینی در رویدادهای مهم دنیاست.