رضا پرکاس که در ابتدای این فصل بهعنوان سرمربی صنعت نفت انتخاب شد، در نهایت بهدلیل نتایجی که رضایت مدیران آبادانی را به دست نیاورد، بهصورت توافقی جدا شد. به نظر میرسد او تمایلی به صحبت درباره شرایط فعلی این تیم ندارد.
بازگشت کیروش و حضورش روی نیمکت تیم ملی را چطور میبینید؟
پرکاس درباره تیم ملی و حضور در جام جهانی گفت: در هشت سالی که کیروش روی نیمکت تیم ملی بود، عملکرد او کاملاً برای فوتبالدوستان مشخص است. شاخصه اصلی تیم ملی با حضور کیروش، میتواند نظم و دیسیپلین کاری و تیمی باشد. اگر هم بخواهیم به اعضای تیم بپردازیم، بیرانوند تجربه بینالمللی را پیدا کرده و بهدلیل حضور در لیگ بلژیک و پرتغال، بسیار پختهتر شده است.
چه انتظاری از تیم ملی دارید؟
خط حمله تیم ملی با حضور طارمی و آزمون، یک نقطه قوت به شمار میرود. بخصوص طارمی که به یک گلزن تمام عیار تبدیل شده است. خط تهاجمی ما، حتی وینگرها و هافبکها، لژیونر هستند و توانایی حمل توپ و سرعت دادن به بازی را دارند. در مقابل خط دفاعی ما هنوز آن انسجام دفاعی و بازیسازی را ندارد. هنوز به آن نقطه که آنها در شرایط فشار و ضدحملات بتوانند خوب و منسجم بدون کمک هافبکها بازی را اداره کنند، نرسیدهایم که این میتواند پاشنه آشیل تیم ملی ایران باشد.
اما کی روش خیلی اعتقادی به بازی صرفاً هجومی ندارد.
با توجه به اینکه این سومین دوره پیاپی حضور ما در جام جهانی است، امیدوارم این مسأله بتواند به تیم ملی کمک کند و بازی روانتری را از تیم کیروش ببینیم. در هشت سال گذشته، کیروش نشان داده بیشتر در فاز دفاعی و انسجام تیمی تمرکز دارد تا همه بازیکنان به زمین خودی برگردند و از آنجا پرس کنیم و بیشتر روی ضد حملات سریع کار کرده است. امیدواریم با توجه به وجود بازیکنان باتجربهتر و لژیونر، این رویه تغییر کند. چون شاکله اصلی و بالای ۸۰ درصد ترکیب را بازیکنان لژیونر تشکیل میدهند و یا کسانی هستند که در سالهای گذشته لژیونر بودهاند. در نتیجه امیدواریم بازی روانتر و تهاجمیتری را نسبت به دو دوره قبلی جام جهانی از تیم کیروش شاهد باشیم. فوتبالدوستان از جام جهانی تجربه یک تیم دفاعی را دارند. چون ما اکنون تجربه سه بار حضور متوالی را داریم و باید نشان دهیم 2 دوره قبل بیهوده نبوده و هر دوره نسبت به دوره قبلترش باتجربهتر شدهایم.
چه تیمهایی مدعی هستند؟
اگر ما بخواهیم نظر کلی روی تیمها داشته باشیم، اکثراً مشخص است که از هر گروه کدام تیمها صعود خواهند کرد. هر چند که فوتبال یکی از ورزشهای غیر قابل پیشبینی است. همانطور که دیدید قبلاً سنگال در افتتاحیه جام جهانی ۲۰۰۲ فرانسه را شکست داد یا کاستاریکا تا مرحله یک هشتم نهایی صعود کرد. بنابراین روی کاغذ اینگونه برآورد میشود که تیمهای صعود کننده مشخص است اما همه چیز به اتفاقات داخل زمین بستگی دارد که چه نتایجی رقم خواهد خورد. ولی با توجه به آن شناختی که من از تیمها دارم، به نظرم کشورهای آرژانتین، آلمان، برزیل، فرانسه و تا حدودی هم انگلیس و اسپانیا میتوانند بختهای اصلی رسیدن به بازی فینال باشند. هر چند که ما میدانیم با توجه به نحوه صعود تیمها به دور بعد، حتی ممکن است آنها در مرحله یک هشتم نهایی نیز با یکدیگر دیدار کنند ولی اگر این اتفاق رخ ندهد، این 6 تیم یعنی آلمان، فرانسه، برزیل، آرژانتین، اسپانیا و انگلیس شانس رسیدن به نیمه نهایی را دارند. هرچند که من باز هم میگویم، اسپانیا تیم جوانی است. یعنی اگر اسپانیا با همین سیستم بخواهد در یورو ۲۰۲۴ و جام جهانی 2026 حضور پیدا کند، میتواند یک تیم مدعی باشد.
جای کدام تیم خالی است؟
هر چند که یک حسرت بزرگ در دل ورزش دوستان در این دوره وجود دارد که آن هم عدم حضور ایتالیا است. یعنی میتوانم بگویم که جام جهانی بدون ایتالیا آن مزه و دلچسبی خاص خودش را ندارد. هرچند که از تیمهایی مانند بلژیک، هلند و پرتغال نیز نباید غافل شد. اما آن 6 کشور میتوانند گزینههای رسیدن به فینال باشند.