تیم ملی بوکس در مسابقات قهرمانی آسیا نتوانست عملکرد راضی‌کننده‌ای داشته باشد. کسب دو مدال برنز آن هم در شرایطی که این تیم سال گذشته دو نقره و دو برنز کسب کرده بود، حتی برای کادرفنی تیم ملی هم تعجب‌آور بود. به همین دلیل هم سراغ علیرضا استکی سرمربی تیم ملی رفتیم تا از او درباره ناکامی تیم ملی در قهرمانی آسیا بپرسیم. نتایجی که البته انتقادات زیادی را به همراه داشته اما سرمربی تیم ملی واکنش جالبی به این اتفاقات دارد: «خوب نبودیم و خودمان هم ناراضی هستیم اما برخی‌ها حرف بیخود می‌زنند. سال گذشته بهترین نتیجه تاریخ را گرفتیم باز هم همین حرف‌ها رو می‌زدند.»
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی بوکس عملکرد خوبی در قهرمانی آسیا نداشت.
نه اصلاً خوب نبودیم و خودم هم به‌شدت از عملکرد تیم ملی ناراضی هستم. چند ماه تمرین کرده بودیم اما نشد به آن چیزی که می‌خواستیم برسیم.
چرا نشد؟
به نظرم بدشانسی آوردیم.
یعنی تیم شما کاملاً آماده بود؟
بله کاملاً آماده بودیم. البته تیم نسبت به دوره قبل فرق کرده بود اما حداقل باید نتایج سال قبل را تکرار می‌کردیم. برای رکوردشکنی رفته بودیم که این نتایج به دست آمد؛ خودمان هم تعجب کردیم. اصلاً راضی نیستم تیم به لحاظ فنی خوب کار نکرد و خودمان هم ناراضی هستیم.
نمی‌شود همه داستان به بدشانسی ربط داشته باشد.
واقعاً فقط دو الی سه نفر در حد و اندازه‌ای که توقع داشتیم نبودند. دو الی سه نفر هم با ناداوری باختند که به یکباره دیدیم نصف تیم را از دست دادیم. البته منکر ضعف‌ها و مشکلات نیستم اما با همین تیم باید بهتر نتیجه می‌گرفتیم. حالا برای قهرمانی جهان عیب‌یابی می‌کنیم و تغییر و تحولات می‌دهیم. این باخت برای تیم لازم بود تا به خودمان بیاییم. شاید اگر چند تا مدال می‌گرفتیم در باد این مدال‌ها می‌ماندیم.
حتماً شنیدید که انتقادات قبل از بازگشت شما شروع شده.
بله اما خیلی تعجب نمی‌کنم. این حرف‌ها همیشه بوده. کاش از روی کارشناسی باشد و به کار تیم بیاید اما وقتی سال گذشته بهترین نتیجه تاریخ را گرفتیم همین حرف‌ها را زدند و حالا که با دو برنز از قهرمانی آسیا برگشتیم دوباره همین حرف‌ها تکرار می‌شود. برای اولین بار در تاریخ مدال برنز جهان را گرفتیم اما بعدش چه اتفاقی افتاد؟ به عالم و آدم جواب دادیم. چه تشویقی شدیم؟ فقط فحش بود که به ما می‌دادند. عده‌ای دنبال ضربه زدن هستند و فکر می‌کنم موفق هم شدند.
بعضی از منتقدان اعتقاد دارند به نفراتی باختیم که درجه سه بودند!
اینها قابل بررسی است. وزن به وزن امکان بررسی وجود دارد و مشخص می‌شود که ما به چه کسانی باختیم و بعد چه اتفاقی برای رقبای ما رخ داده است. ضمن اینکه ژاپن در قهرمانی جهان دو طلا گرفت اما در قهرمانی آسیا فقط یک فینالیست داشت و یکی از قهرمانان جهانش در همان مسابقه اول باخت. بنابراین سطح مسابقات را نباید دست‌کم گرفت.
ولی ما هم خوب نبودیم.
ببینید در بعضی اوزان مثل 51، 54 و 57 کیلوگرم قرعه بدی در مسابقه اول داشتیم که باختیم و رقبای ما در 54 و 57 کیلوگرم قهرمان شدند. در 60 کیلوگرم باید مدال می‌گرفتیم که متأسفانه باختیم اما حریفش نقره گرفت. در 63 کیلوگرم خیلی بد بودیم که باید ببینیم چه اتفاقی رخ داد ولی در همین وزن هم حریف ما برنز گرفت. ما خوب نبودیم قبول دارم و اول از همه هم گفتم که خودمان راضی نیستیم اما نباید فراموش کنیم که حالا دو برنز نتیجه بدی است وگرنه تا همین چند سال پیش باید دو دوره قهرمانی آسیا می‌رفتیم تا دو برنز بگیریم. هر دوره یک برنز!
به مشکلات داوری اشاره کردید، ولی واقعاً این موضوع دیگر لوث شده.
نمی‌خواهم همه چیز را گردن داوران بیندازم اما واقعاً در وزن 67 کیلوگرم حقمان ضایع شد ولی در همین وزن هم به کسی باختیم که قهرمان این دوره شد. اعتقاد دارم شاهین موسوی هم باید به فینال می‌رفت که داوران اجازه ندادند. اگر گفتم بدشانسی به این خاطر است که در وزن 71 کیلوگرم بوکسور ما در 10 ثانیه ناک اوت شد که واقعاً بدشانسی بود.
یکسری از بوکسورهای باتجربه تیم هم باختند؛ مثل میثم قشلاقی.
اول باید به این اشاره کنم که در چهار وزن نفراتی را اعزام کردیم که تا قبل از این تجربه حضور در قهرمانی آسیا را نداشتند. در دو وزن هم جابه‌جایی داشتیم. میثم قشلاقی مصدوم بود و 7 الی 8 ماه از تمرینات فاصله گرفته بود. او را به این مسابقات آوردیم تا خودش را در یک رقابت مهم ببیند و برای مسابقات آتی آماده شود. از قبل هم بارها گفتیم که هدف اصلی ما بازی‌های آسیایی و قهرمانی جهان است که گزینشی المپیک محسوب می‌شود. البته میثم هم به کسی باخت که قهرمان این دوره شد. امیدوارم برای جهانی آماده شود. یکی دیگر از باتجربه‌ها در 86 کیلوگرم پوریا امیری بود که خیلی خوب بود. او از سنگین وزن به این وزن برگشت و فوق‌العاده کار کرد اما خب به قرقیزستان باخت.
ولی قبول کنید که نسبت به سال قبل خیلی افت کرده بودیم.
سال گذشته مدام در اردو بودیم. یک سال در کرونا اردو برگزار کردیم و اردوهای ما هم از نظر کمی خوب بود و هم کیفی که البته نتیجه‌اش را هم دیدیم. بهترین نتیجه را گرفتیم هم در قهرمانی آسیا و هم در قهرمانی جهان که برای اولین بار مدال گرفتیم اما چه اتفاقی افتاد؟ توقع داشتیم کلی امکانات و حمایت به سوی بوکس جاری شود اما جز ناسزا و حاشیه که برای ما ساختند، چیز دیگری ندیدم.