مهدی طارمی مدت‌ها در لیگ پرتغال از سوی هواداران اسپورتینگ لیسبون و بنفیکا تحت فشار بود؛ حتی رسانه‌های طرفدار اسپورتینگ هم در خصوص پنالتی‌هایی که طارمی برای پورتو می‌گرفت، با هواداران همسو شده بودند که مهاجم ایرانی پورتو اصطلاحاً دایو می‌کند و درون محوطه جریمه با شیرجه‌های فریبکارانه‌اش برای تیمش پنالتی می‌گیرد. هواداران رقیب پورتو هر بار که طارمی برای پورتو پنالتی می‌گرفت، در شبکه‌های اجتماعی- بخصوص توئیتر- از ایموجی «شیرجه زدن» استفاده می‌کردند؛ هدف هواداران، تحت فشار قرار دادن داوران بود که این بازیکن آنها را با شبیه‌سازی فریب می‌‌دهد. اما در زمانه‌ای که VAR وجود دارد، فریب داور با سیمولیشن- همان شبیه‌سازی- مثل گذشته ممکن است؟
مهدی طارمی در اغلب صحنه‌هایی که هواداران اسپورتینگ و بنفیکا به آنها اعتراض داشتند، نه تنها شبیه‌سازی نکرده بود، بلکه مدافعان حریف روی او مرتکب خطا شده بودند. اما طارمی برای اینکه خطا روی او رخ دهد از چند شیوه خاص استفاده می‌کند. یکی از روش‌های مهاجم باهوش پورتو و تیم‌ملی ایران، هنگام کورس با مدافعان است. او با گامی‌ بلند برای یک لحظه خود را یک قدم از حریف جلو می‌اندازد و در همین لحظه سرعت خود را کم می‌کند تغییر جهت می‌دهد. مدافعان که هنگام کورس انتظار کم شدن سرعت را ندارند، با خطای بی‌احتیاطی به پای طارمی برخورد می‌کنند و این مهاجم زمین می‌خورد و در VAR هم این صحنه خطای بی‌احتیاطی تشخیص داده می‌شود. به جز این شیوه، طارمی وقتی احساس می‌کند که در محوطه جریمه روی توپ تسلط ندارد، وقتی می‌بیند مدافع استایل و حالت ضربه به توپ را می‌گیرد، پای خود را جلوی توپ قرار می‌دهد. مدافع حریف که در ذهن خود تصمیم را گرفته، اغلب نمی‌تواند حرکت خود را تغییر دهد و ناخودآگاه پای طارمی را می‌زند. شاید این برخوردها شدت زیادی نداشته باشد، اما از نگاه داوران و VAR بی‌احتیاطی محسوب و خطای پنالتی اعلام می‌شود.
تمام خطاها از نگاه قوانین داوری تعریف روشن و شفافی دارند و این اتفاق هر جای زمین رخ دهد خطا محسوب می‌شود. در موارد زیادی می‌بینیم که داوران وسط زمین وقتی برخورد را بدون شدت می‌بینند، از کنار آن ساده می‌گذرند. اما داخل محوطه جریمه شرایط فرق می‌کند. به جز داور، دوربین‌های VAR و کمک داوران ویدیویی بعد از بازبینی صحنه حکم به خطا می‌دهند و بدرستی پنالتی گرفته می‌شود. ترفند طارمی و هری‌کین در گرفتن پنالتی، اساساً با هم متفاوت است. هری‌کین در حالی که زیر بازیکن حریف می‌رود باعث می‌شود بازیکنی که به هوا نگاه می‌کند، روی او بیفتد. در این صحنه‌ها هری کین داوران را فریب می‌دهد و داور به جای اعلام خطای خالی کردن زیر بازیکن، به نفع کین سوت می‌زند اما طارمی نه تنها روی حریف خطا نمی‌کند بلکه باعث می‌شود تا مدافعان با اشتباهات محاسباتی روی این مهاجم مرتکب خطا شوند.