سام ستارزاده
روزنامه نگار
اسپانیایی‌ها از آغاز دوره گذشته جام‌جهانی خاطره شوک‌آوری را در ذهن دارند؛ عقد قرارداد جولن لوپتگی با رئال‌مادرید در فاصله چند روز مانده به آغاز تورنمنت و برکناری ناگهانی وی از تیم‌ ملی اسپانیا؛ اتفاقی شوم که هم چوب لای چرخ رویاهای لاروخا بود و هم مانعی که بر دوش لوپتگی سنگینی کرد و عمر حضورش در سانتیاگو برنابئو را نیز کوتاه ساخت. اکنون، ما در آستانه دوره جدید جام‌جهانی قرار داریم اما تراژدی برای فوتبال اسپانیا تغییری نکرده ‌است. جمعه جاری، لوئیز انریکه در حالی لیست نهایی بازیکنان لاروخا برای اعزام به قطر را منتشر خواهد ساخت که قراردادش با ماتادورها پس از پایان سال میلادی به اتمام می‌رسد. تلاش‌ها برای تمدید قرارداد لوچو تاکنون در حالی بی‌ثمر بوده‌اند که گمانه‌زنی‌ها در مورد مقصد بعدی وی روز به ‌روز داغ‌‌تر می‌گردند. آتلتی‌ها و لیورپولی‌هایی که روزهای درخشان‌شان با کلوپ و دیه‌گو سیمئونه رو به پایان است، تا بارسایی‌هایی که دل‌شان برای دوران انریکه به‌شدت تنگ شده و حتی پاریسین‌های جاه‌طلب، هر یک ممکن است پس از جام‌جهانی و یا حتی در حین آن، به‌طور بی‌رحمانه خیز خود را برای جذب سرمربی موفق اسپانیایی‌ها بردارند. آن‌چه آینده انریکه در اسپانیا را دچار تردید بیشتری می‌سازد، آخرین اظهارنظر لوئیس روبیالس، رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا در این باب است که عنوان می‌کند: «لوئیز می‌تواند بماند یا برود. این می‌تواند تصمیم از طرف او یا ما باشد و این جزئی از فوتبال است.» این سخنان از آنجا عجیب و قابل تأمل است که اصرار تمایل شدید به حفظ لوچو در آن دیده ‌نمی‌شود. اسپانیا همانند دوره گذشته کار خود را از گروه مرگ آغاز می‌کند و به مصاف آلمانی می‌رود که نسل قبلی فوتبال‌شان با شکست آن به فینال جام‌جهانی ۲۰۱۰ رسیده‌. پس از نایب ‌قهرمانی در لیگ ملت‌های اروپا، جام‌جهانی پیش رو شاید رقص آخر لاروخای لوئیز انریکه باشد. اگر سوئیس در فیفادی گذشته موفق به شکست اسپانیا نمی‌شد، ماتادورها با رکورد یک ‌سال شکست‌ناپذیری متوالی پا به قطر می‌گذاشتند. با این حال، جاه‌طلبی، در کنار حمله و پرس، جزیی جدا نشدنی از فلسفه تیم‌های تحت هدایت لوئیز انریکه بوده؛ آن‌چه وی را مصمم ساخته تا حتی اگر قرار باشد داستانش با نیمکت تیم‌ملی زادگاهش به آخر خط برسد، فصل آخر این داستان را با پایانی شیرین بنویسد.