ایران ورزشی - در چند دوره اخیر کمیته ملی المپیک، هر گروهی که مدیریت کمیته را بر عهده گرفته، روی تغییر اساسنامه دست گذاشته و خواسته نظراتش را پیش از جابه‌جایی به اساسنامه اضافه کند. در بیشتر موارد هم افراد به‌دنبال فراهم آوردن شرایطی برای تسهیل کارهای خود بوده‌اند و مدیر بعدی نسبت به همان تغییرات ایراد گرفته است.
بخشی از تغییراتی که در دوره‌های مختلف، مدیران ورزش در اساسنامه کمیته ملی المپیک و حتی فدراسیون‌ها ایجاد کرده‌اند، در راستای نظرات شخصی و فراهم آوردن فرصتی برای ادامه حضور خودشان در مجموعه ورزش بوده و بعد که رفته‌اند، مدیران بعدی در راستای نظرات خودشان همان بندها را تغییر داده‌اند. از همان زمانی که مهدی قدمی، نایب رئیس وقت کمیته ملی المپیک با نظر مستقیم رئیس وقت کمیته به‌دنبال تغییراتی در راستای چینش اعضای مجمع بود، تا همین یکی دو سال اخیر که صالحی امیری دست به تغییرات در اساسنامه کمیته ملی المپیک زد، می‌توان این خودخواهی را در تغییرات دید. شاید به همین خاطر هم هست که گاهی بخش‌های مهم و ضروری از چشم پنهان مانده‌اند و وقتی اساسنامه زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد، مشخص می‌شود که ابهام‌های زیادی وجود دارد. مانند اساسنامه فعلی که بواسطه سیاسی‌کاری زیاد مسئولان دوره قبل کمیته، موارد مبهم و در عین حال مهمی دارد.
یکی از بندهای مهم اساسنامه فعلی کمیته ملی المپیک حکایت از این دارد که اعضای هیأت اجرایی برای چهار سال انتخاب می‌شوند و حتی اگر رئیس فدراسیون نباشند، همچنان عضو می‌مانند. در حالی که بسیار واضح است این افراد بواسطه مسئولیتی که در فدراسیون‌هایشان داشته‌اند مجوز حضور در انتخابات و کاندیداتوری را دریافت کرده‌اند و عملاً اگر رئیس فدراسیون نباشند، دیگر دلیلی برای حضورشان وجود ندارد. دلیل توجه اصلی کمیته بین‌المللی المپیک به حضور رؤسای فدراسیون‌های المپیکی این است که این افراد بتوانند نماینده رشته‌های المپیکی باشند و از آنها و برنامه‌هایشان در کمیته ملی المپیک کشورها دفاع کنند در حالی که وقتی رئیس نباشند، طبیعتاً نمی‌توانند بخوبی این نقش را ایفا کنند.
در دوره قبل و در یکی دو سال آخر دوره چهارساله کمیته ملی المپیک شرایط به گونه‌ای پیش رفت که تعداد قابل توجهی از اعضای هیأت اجرایی، دیگر رئیس فدراسیون نبودند اما با توجه به اساسنامه‌ای که خودشان تغییر دادند، عضو هیأت اجرایی ماندند؛ روندی که به اشکال متفاوت در دوره‌های مختلف کمیته اجرا شده است. روندی که گویا محمود خسروی‌وفا مخالفش است و بنا دارد تغییراتی را در این راستا در اساسنامه کمیته ملی المپیک ایجاد کند.
با توجه به آنچه از هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک به گوش می‌رسد برخی اعضا دنبال اجرای این طرح هستند و برخی دیگر که موقعیت خود را در فدراسیون‌شان متزلزل می‌بینند، با پیگیری چنین ایده‌ای مخالفت دارند؛ اگرچه بعید است زورشان برسد که کاری از پیش ببرند.
پاکدل که تلاش کرد سرپرست آکادمی ملی المپیک شود و به این خواسته رسید، یکی از رؤسای فدراسیون عضو هیأت اجرایی است که اسفندماه دوره چهارساله‌اش به اتمام می‌رسد. به نظر می‌رسد او خیلی موقعیت خوبی برای ادامه حضور در فدراسیونش ندارد و به همین خاطر هم به‌دنبال گرفتن پستی در کمیته ملی المپیک بود. اگر این اتفاق بیفتد و او ریاست فدراسیون هندبال را از دست بدهد، در صورت تغییر اساسنامه که البته مدتی زمان می‌برد، عضویت در هیأت اجرایی را هم از دست می‌دهد. علیرضا سهرابیان هم که رئیس فدراسیون قایقرانی است، بزودی باید مقدمات برگزاری انتخابات و تشکیل دو فدراسیون کانو و رویینگ را فراهم کند که همین وضعیت حکایت از موقعیت نه چندان محکم او در قایقرانی دارد. هیچ بعید نیست که او هم در ماه‌های پیش رو ریاست فدراسیون را از دست بدهد و در ادامه و با تغییر اساسنامه مجبور به ترک هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک شود.

تغییرات زمانبر
تغییر بند یا بندهایی از اساسنامه کمیته ملی المپیک، ابتدا باید در هیأت اجرایی صورت گیرد و سپس به رأی اعضای مجمع گذاشته شود و در ادامه به تصویب هیأت دولت و کمیته بین‌المللی المپیک برسد که اگر قرار باشد این روند خیلی سریع طی شود، باز حداقل چند ماه زمان می‌برد. پس هیچ بعید نیست که بررسی اساسنامه از یکی دو ماه دیگر شروع شود و احتمالاً ظرف چند ماه این تغییرات اعمال شود.