سعید زاهدیان
روزنامه نگار
دنیای فوتبال -به ویژه بازیهای مهم و پر مخاطب- محلی برای درآمدزایی و پولسازی است اما در ایران همه چیز مهم است الا بخش مالی و درآمدی یک مسابقه مهم و سرنوشتساز؛ نمونهاش همین سوپرجام. در تمام ادوار، با کج سلیقگی مسئولان سازمان لیگ و البته خود باشگاهها، محل برگزاری سوپرجام آنقدر دور از هواداران و رسانهها تعیین شد که نه تماشاگران و نه رسانهها میتوانستد از این مسابقه بهره کافی ببرند و نه باشگاهها به این تصمیم غلط معترض شدند. امسال به دلیل وضعیت حاکم بر بسیاری از شهرها، مسابقات لیگ و سوپرجام بدون تماشاگر برگزار شد؛ در سه سال گذشته هم کرونا مانع حضور تماشاگران شد. اما در سالهای قبلتر چطور؟ وقتی سوپرجام میتوانست در تهران و به میزبانی ورزشگاه آزادی با حضور بیش از 80 هزار تماشاگر برگزار شود و هر دو تیم بابت بلیتفروشی، تبلیغات محیطی و کنفرانس قبل و بعد از بازی صاحب درآمد شوند هم میزبان سوپرجام اغلب شهری بیطرف بود. در نتیجه درآمد باشگاهها افول چشمگیری داشت.
وقتی در فوتبال ایران، متولیان برگزاری مسابقات در پی برگزاری بازی بیحاشیه و کم دردسر هستند تا فقط تقویم خود را پر کنند، ماهیت و اصل فوتبال کشته میشود. تا زمانی که رویکرد باشگاهها تغییری نکند و چشم آنها به پول دولتی نباشد، هیچگاه سوپرجام، دربی، فینال جامحذفی و سایر بازیهای مهم فوتبال ایران نمیتواند محلی برای ایجاد درآمد بیشتر برای باشگاهها و در مجموع فوتبال ایران باشد.