وصال روحانی
روزنامه نگار
سوپرجام فوتبال کشور که جدیدترین دوره آن با کلی تأخیر در بعد از ظهر روز چهارشنبه گذشته (11 آبان) برگزار شد، بر اثر سوءتدبیر مسئولان و فقدان توجه لازم به آن از سوی باشگاهها دچار چنان تنزل درجه آشکاری در جامعه فوتبال ایران شده که نمونه آن در سایر کشورها هرگز مشاهده نشده است. این یک رسم رایج و عرف متداول در ورزش فوتبال است که سوپرجام شروعی رسمی و پررونق برای فصل جدید رقابت‌های باشگاهی هر کشوری تلقی شود. چه چیزی از این جذاب‌تر که قهرمان فصل گذشته لیگ کشور و فاتح جام حذفی در مکانی کم و بیش بی‌طرف روبه‌روی یکدیگر بایستند و جنگ دو جامدار فوتبال کشور با جذابیت‌هایی که دارد، خیل ورزش‌دوستان را سیراب و مهیا و مشتاق دیدن رقابت‌های فصل جدید کند. چنین نگرش درستی در جامعه فوتبال ما وجود ندارد. نه تنها سوپرجام فوتبال ما طی دو دهه اخیر 10 الی 11 بار اصلاً برگزار نشده بلکه در پاره‌ای موارد زمان آن هم جابه‌جا شده و به جای برگزاری در «شروع فصل» به نیم فصل یا حوالی آن موکول گشته است. دیدار امسال استقلال با نساجی هم پس از گذشت 11 هفته از فصل فعلی انجام پذیرفت و آن هم به لطف تعطیلی طولانی مدتی که برپایی جام جهانی 2022 به لیگ کشور ما تحمیل کرد و فضای زمانی فراخی را به وجود آورد که سازمان لیگ توانست با استفاده از آن استقلال و نساجی را رها از گرفتاری‌های لیگی‌شان به میدان بفرستد و به جنگ برای تصاحب سوپرجام در مکانی بجز محل انجام بازی‌های خانگی دو تیم گسیل دارد. این که هیچ‌یک از دو تیم تمایلی به انجام این بازی در شهر کرمان نداشتند، کمترین ایراد وارده به این مسابقه بود و مهمتر و تأسف‌آورتر این است که هر بار بحث برگزاری این مسابقه پیش می‌آید، به جای اشتیاق نشان دادن دو تیم نسبت به این دیدار و شناختن هر چه بیشتر آنان به سوی آن انواع اظهارنظرهای منفی نسبت به آن و کوشش مجدانه دو تیم حاضر در عرصه برای رهایی از این دیدار به منصه ظهور می‌رسد، تو گویی این جام هیولای آدمخواری است که باید اکیداً و مصراً از آن پرهیز کرد!
در این دوره انواع نازها و قهرها و تهدید‌ها را از سوی استقلال و نساجی شاهد بودیم و حتی داوران هم یکی یکی از مسئولیت شانه خالی کرده و رغبتی به سوت زدن این مسابقه نشان نمی‌دادند. هر دو تیم معتقد بودند که زمان نامناسبی برای برگزاری این دیدار در نظر گرفته شده و با این که هر دو در کوران برگزاری لیگ آماده شده بودند اما استقلال بر حضور همه ملی‌پوشانش در این بازی با وجود جریان داشتن اردوی تیم ملی تأکید داشت و نساجی هم نگران خستگی مردانش براثر برگزاری فشرده لیگ در زمانی کوتاه بود. البته هر دو تیم نیز با ناراضی بودن از انتخاب کرمان به‌عنوان محل انجام این بازی با اکراه به این شهر رفتند و چشم دیدن آن را نداشتند. بخشی از ایرادات گرفته شده توسط آبی‌های تهرانی و مردان تیم پرطرفدار قائمشهری صحیح بود و نمی‌شد آن را رد کرد اما در کجای دنیا سراغ دارید که یک جام رسمی فوتبال‌شان با این همه مخالفت از سوی دو تیم حاضر در مسابقه و انواع خرده‌گیری‌ها و تهدید به عدم شرکت و ده‌ها مشکل دیگر برگزار شود؟ اینکه سوپرجام فوتبال ما را هیچکس دوست ندارد و همه از آن فراری‌اند فقط تقصیر تیم‌های ما نیست بلکه محصول عدم برگزاری این دیدار در زمان لازم و شرایط مساعد و رعایت نکردن بسیاری از بدیهیات و ملزومات از سوی مسئولان امر است.