فرزاد بیگی
روزنامه نگار
مستطیل سبز صحنه نمایش‌های سحرآمیز ستاره‌های بسیاری بوده است. با این حال تا پیش از ظهور تقریباً توأمان «کریستین رونالدو»و«لیونل مسی» هیچگاه دو اعجوبه هم‌روزگار، به نبردی حریصانه، سیری‌ناپذیر و مداوم برای مصادره همه افتخارات و حدنصاب‌های فردی عالم فوتبال برنخاسته بودند. اعجوبه‌هایی که رقابت هیجان‌انگیزشان، اهالی فوتبال را با پدیده‌ای بی‌نظیر، ملهم از انگیزه، سلوک حرفه‌ای و تداوم روبه‌رو ساخته است.
آنها از 2008 که «رونالدو» نخستین توپ طلایش را به دست آورد، روی هم صاحب سیزده توپ و ده کفش طلا شده‌اند. رکوردی دور از دسترس که صاحبانش را به «اعجوبه‌های فرازمینی» مشهور کرده است. تا 2017 هر کدام از دو «ابرستاره»، پنج توپ و چهار کفش طلا به دست آورده‌اند. تفاوت‌ها اما از 2018 شروع می‌شود. از عزم رونالدو برای ترک مادرید. از پشت کردن «کریس» به «برنابئو»ی افسانه‌ای. از حضور در «یوونتوس» و بعدتر«منچستریونایتد».
«بانوی پیر» به اندازه کافی جاه‌طلب نیست و «شیاطین سرخ» هنوز از شوک «پسا فرگوسن» خارج نشده‌اند. اگر «رونالدو» در «تورین» حسرت فتح لیگ قهرمانان را داشت؛ در «منچستر» آرزوی بازی در این لیگ را دارد. درگیری با «تن‌هاخ» شرایط را پیچیده‌تر هم کرده است. مرد هلندی اعتقادی به نقش محوری «کریس» ندارد. او در «تئاتر رویاها» غروب تراژیک خودش را به تماشا نشسته است.
موضوع مهم در این بین، تداوم درخشش «مسی» در سال‌های سرگردانی «رونالدو» است. چه کسی است که نداند این رقابت فردی تا چه اندازه برای جنگجوی پرتغالی اهمیت دارد؟ درست از روزی که او مادرید را به مقصد «اتوپیای خیالی» ترک کرد، «مسی» صاحب دو توپ طلا (2019و2021)و دو کفش طلا (2018و2019)دیگر شده و حالا به تنهایی هفت توپ و شش کفش طلا دارد. با این حال «مسی» نیز در تابستان 2021 خواسته یا ناخواسته بارسا را به مقصد پاریس ترک می‌کند. هرچند نمایش‌های نه‌چندان امیدوارکننده‌اش در فصل نخست؛ بسیاری از اهالی فوتبال را به پایان هژمونی «مسی/رونالدو» متقاعد کرده؛ اما در سال منتهی به جام جهانی همه چیز تغییر می‌کند. در حالی که «کریس» هر روز بیشتر از قبل در باتلاق تصمیم‌های احساسی فرو می‌رود؛ «مسی» مهیای اوج‌گیری دوباره است. آمار گویای همه چیز است: «رونالدو» مدل 2022؛ 37 بازی، 14گل و تنها 3 پاس گل. «مسی» اما؛ 40 بازی، 26 گل و 24 پاس گل.
ستاره آرژانتینی دوباره برخاسته و واپسین رکوردهای اعجوبه پرتغالی در خطر است. او تعداد گل‌های باشگاهی‌اش را به 694 رسانده و تنها 6 گل با رکورد 700 گل «رونالدو» فاصله دارد. همچنان‌که با به ثمر رساندن 4 گل در فصل اخیر لیگ قهرمانان، تعداد گل‌هایش در این رقابت‌ها به 129 رسیده و فقط 12 گل با حد نصاب 141 گل مرد پرتغالی فاصله دارد. از همه مهمتر اینکه «مسی» با احتساب گل‌ها و پاس گل‌هایش برای تیم ملی آرژانتین، تا به اینجای فصل روی 27 گل نقش مستقیم داشته و از این حیث بالاتر از «ارلینگ هالند» به مدعی بالقوه توپ طلا تبدیل شده است. شاید برای «مسی» تنها رکورد دور از دسترس تعداد گل‌های ملی «رونالدو» باشد.
به این ترتیب «فرازمینی‌ها» در مسیری کاملاً متضاد به واپسین جام جهانی‌شان نزدیک می‌شوند.«رونالدو» بدترین فصل فوتبالی‌اش را می‌گذراند. هیچ یک از قدرت‌های سنتی یا نوظهور اروپا حاضر به استخدام او نیستند؛ «مسی» اما به اوج بازگشته و هواخواهان بسیار دارد. از یک‌سو بارسا به روی او آغوش گشوده و از سوی دیگر شیوخ متمول قطری به‌فکر تمدید قراردادش هستند. شاید تنها یک شاهکار در حد قهرمانی جام جهانی بتواند «رونالدو» را یک‌بار دیگر در موضع برتر قرار دهد. رویدادی که محال نیست؛ اما تقریباً به اندازه تصاحب دو توپ و دو کفش طلا و رسیدن به حدنصاب «مسی»؛ دور از دسترس به نظر می‌رسد.