ایران ورزشی- نزدیک به 3 ماه از دوره سرپرستی سجاد انوشیروانی در فدراسیون وزنهبرداری می‌گذرد. فدراسیونی که امید اصلی کاروان ورزش کشور برای کسب مدال‌های خوشرنگ و مرغوب در المپیک پیش‌رو است. اما همواره این مجموعه از گذشته تا به امروز با مانعی بزرگ و جدی به نام «بی‌پولی» و «خزانه خالی» دست و پنجه نرم می‌کند. مانعی جدی که این روزها اگرچه سرپرست جوان و نام‌آشنای وزنهبرداری با استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و برندهای اسم و رسم‌دار این رشته المپیکی تمام تلاش و توان خود را بکار گرفته تا بر آن چیره شود، ولی همچنان این کمبود بزرگ و کمرشکن بر قوت خود باقی است و آرامش این مجموعه را تحت‌الشعاع قرار داده است.
شاید برای آنهایی که بیرون گود وزنهبرداری نشسته‌اند دردهای کهنه و قدیمی که انرژی و توان وزنهبرداری را گرفته و نفس‌های این مجموعه را برای خروج از بحران به شماره انداخته است خیلی ملموس نباشد، اما حقیقت این روزهای وزنهبرداری حتی بعد از تغییر و تحول مدیریتی (رفتن علی مرادی با حکم دیوان عدالت اداری و حضور سجاد انوشیروانی به عنوان سرپرست فدراسیون) خیلی تلخ‌تر و درد آورتر از چیزی است که به ظاهر می‌بینیم. تیم جدید سرپرستی وزنهبرداری به واقع در طول این 3 ماهی که روی کار آمده است، تا به امروز سوای انجام وظایف و امور قانونی روزمره خود، بیشتر توان و انرژی خود را صرف جذب منابع مالی کرده برای بازپرداخت بدهی‌های میلیاردی باقی مانده و معوقه گذشته! اما جز بودجه محدود وزارت و کمیته در این مدت کوتاه آورده چشمگیر دیگری نداشته برای پر کردن کمبود و خلأ مالی بزرگ موجود در این فدراسیون. مشکلات مالی تا حدی جدی است که تیم سرپرستی حتی توان پرداخت حقوق ماهیانه پرسنل خود را در یکی دو ماه قبل نداشتند، چه برسد به برنامه‌های دیگر. سیستم اداری پرهرج و مرج و به هم ریخته، برخی هیأت‌های استانی بی سروسامان و بی برنامه، منابع مالی محدود و خزانه خالی و خیلی موارد دیگر موانع متعددی است که انوشیروانی و تیمش در این مدت با آن دست به گریبان بوده و هستند. بنابراین در همین مدت کوتاه که از عمر تیم سرپرستی فدراسیون وزنهبرداری می‌گذرد، موانع مطروحه کمر فدراسیون را به واقع خم کرده است. مشکلاتی که می‌تواند در مسیر گزینشی المپیک دیر یا زود کار دست وزنهبرداری بدهد.