وصال روحانی
روزنامه نگار
محمد محبی در بازیهای اول خود در لیگ بیست و دوم ندرخشید ولی با جا افتادن تدریجی در ترکیب استقلال یکی از بهترینهای این تیم در هفتههای اخیر بوده و با فن و هنر بالایش فرصتسازیهای زیاد و جالبی را در راه گلزنی یارانش پدید آورده است. این در حالی است که شایعات مربوط به بازگشت احتمالی و اجباری او به سانتاکلارای پرتغال بر سر زبانها است و این احتمال زمانی تحقق خواهد یافت که آبیها نتوانند پولی را که باید بابت انتقال موقتی این هافبک تهاجمی تیزهوش به طرف پرتغالی بپردازند، جور و ارائه کنند که البته تاکنون نتوانستهاند. این مسأله قطعاً باید مورد توجه علی فتحاللهزاده قرار گیرد که یک بار دیگر به مدیرعاملی آبیهای تهران منصوب شده است. حاجی فتحالله در حالی صحبت از خریداری لیونل مسی افسانهای – البته بعد از 37 ساله شدن وی – میکند که هزینه عاجلتر و کار ضروریتر پیش روی او پرداخت رقم توافق شده با سانتاکلارا در راه از دست ندادن محبی است. محبی چهار سال پیش که در تیم سپاهان عضویت داشت با بازیهای انفجاری و موفقاش چشمها را متوجه خود کرد و مارک ویلموتس، سرمربی وقت تیم ملی ایران را هم به دعوت خود به اردوی تیم ملی واداشت و به بازیکن ثابت این تیم در شماری از مسابقات آن ایام تبدیل شد. او وقتی که دراگان اسکوچیچ هم زمامدار این تیم شد، چند بار دیگر در صف دعوت شدههای تیم ملی جای گرفت و بر تعداد بازیهای ملی خود افزود اما وقتی این مربی کروات دست به انتخاب نفرات مورد نظرش برای حساسترین دیدارهای مرحله نهایی انتخابی جامجهانی بیستودوم زد، بتدریج حضور او رو به کاهش رفت و رنگ و نمای وی کمتر شد. محبی در یک سال آخر حاکمیت اسکوچیچ در تیم ملی به کلی از جمع ملیپوشان کنار گذاشته شد و تحتالشعاع سایر لژیونرهای تیم ملی قرار گرفت که بیشتر به سیستم و روش کار اسکوچیچ میخوردند و مجربتر از او بودند و به تبع آن فزونتر از محبی دعوت و در میدان مسابقات ظاهر میشدند.
نمایش بسیار خوب محبی در دیدارهای اخیر آبیهای تهرانی نشانگر این است که او گرد و غبارهای گذشته را از خود زدوده و دوباره اوج گرفته است ولی با اینکه کارلوس کیروش در شروع دومین مقطع زمامداریاش در تیم ملی از محبی هم غافل نمانده اما این مهاجم آزاد که در هر دو جناح راست و چپ قادر به سرویسدهی به تیم خود و بسیار پر تحرک است، برای جای گرفتن در جمع مسافران قطر به چیزهایی فراتر از نمایشهای خوب اخیرش محتاج است. سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران براساس تغییراتی که بعد از رواج کرونا در قواعد فوتبال به وجود آمد و اجازه پنج تعویض را در هر مسابقه به تیمها میدهد (به جای سه تعویض در گذشته) میتواند 26 بازیکن را به جام جهانی بیست و دوم ببرد اما با وجود این حسن و موقعیت تازه هم محبی باید از سدهای بلند و از مقابل رقبا و کاندیداهای دیگری عبور کند که هر یک شایستهاند و سوداهایی را در سر دارند. بواقع راه پیش روی محبی همان قدر روشن نشان میدهد که تاریک و امیدهای او همان قدر زیاد است که اندک و این لااقل وصف شرایط و جایگاه او در ارتباط با دیدارهای تیم ملی و آوردگاه قطر است.