مسئولان مرتبط در وزارت امور خارجه، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دور هم نشسته‌اند تا راهکاری برای مشکل صدور روادید پیدا کنند. یکی از مواردی که به ذهنشان رسیده، این است که برای ورزش کرسی‌های بین‌المللی بگیرند. دیگری هم این است که نامه نگاری کنند تا میزبانی از کشورهایی که ویزا صادر نکرده‌اند، سلب شود.
آزاده پیراکوه
روزنامه‌نگار
تأخیر در صدور روادید یا حتی صادر نشدنش، موضوع تازه‌ای در ورزش ایران نیست اما اتفاق‌های اخیر در کشور این مسأله را پررنگ کرده و دغدغه‌های جدیدی را برای ورزشکاران و فدراسیون‌های مختلف ایجاد کرده است. لغو سفر تکواندوکاران به منچستر و دلواپسی که برای بچه‌های والیبال نشسته تا همین چند ساعت پیش وجود داشت، نمونه‌های کوچکی‌اند از همه مشکلاتی که پیش می‌آیند و به احتمال زیاد در روزها و ماه‌های آینده بیشتر هم می‌شوند.
جالب است که در این بین، مسئولان سه بخش مرتبط با حوزه ورزش و دیپلماسی هم دور هم جمع شده‌اند و به‌دنبال راهکار بوده‌اند اما راه حل‌هایی که از زبان مسئولان شنیده می‌شود، آنقدر عجیب و دور از ذهن است که نمی‌توان راحت از کنارشان گذشت.
یکی از مواردی که از زبان سرپرست دفتر امور بین‌الملل وزارت ورزش و جوانان در گفت‌و‌گو با ایرنا شنیده می‌شود، این است که باید کرسی بین‌المللی گرفت! خب در اینکه کسب کرسی‌های بین‌المللی یکی از نیازهای اصلی ورزش است، تردیدی وجود ندارد اما آیا افرادی که به این راهکار قدیمی رسیده‌اند، می‌دانند با چه روشی باید در این مسیر قدم برداشت؟ سال‌هاست که ورزشی‌ها و افراد مجرب در حوزه روابط بین‌الملل دور هم جمع می‌شوند اما هیچ گاه نتوانسته‌اند به نتیجه برسند که اگر غیر از این بود، تعداد پست‌های تأثیرگذار ورزشی‌ها در حوزه بین‌الملل بیشتر از انگشتان یک دست بود.
مهم‌ترین پست بین‌المللی ورزش ایران سال‌ها قبل از دست رفت و هنوز کسی در این رابطه شفاف صحبت نکرده و مسببان این مسأله به جایی پاسخ نداده‌اند؛ حالا چطور قرار است در این فرصت کم کرسی بین‌المللی گرفت؟
کدام‌یک از زمینه‌های لازم برای کسب کرسی بین‌المللی در فضای ورزش وجود دارد که حالا قرار است در این مسیر قدم برداشته شود؟ در تمام سال‌های گذشته، تمام افرادی که مسئولیت امور بین‌الملل ورزش را گرفته‌اند، همین صحبت‌ها را مطرح کرده‌اند. در نشست‌های مختلف بدیهیات را گفته‌اند و بعد از مدتی هم جای خود را به فرد دیگری داده‌اند و این چرخه همین‌طور تکرار شده است.
نکته عجیب دیگری که از زبان مسئول بخش بین‌الملل وزارت ورزش شنیده می‌شود، نامه‌نگاری با IOC (کمیته بین‌المللی المپیک) و فدراسیون‌های جهانی است. این اظهارنظر زمانی عجیب‌تر می‌شود که او می‌گوید: «باید در پی این نامه‌نگاری‌ها به‌دنبال این باشیم که میزبانی از کشورهایی که به ایران ویزا نمی‌دهند، گرفته شود!»
تنها تحلیلی که درباره این اظهارنظر می‌توان داشت، این است که افراد حاضر در این نشست که خروجی ذهنشان چنین ایده‌ای بوده، کمترین شناختی با فضای بین‌المللی ورزش ندارند و احتمالاً سابقه اتفاق‌های چند ماه قبل را هم نمی‌دانند.
ورزش ایران به واسطه همه اتفاق‌هایی که افتاده، در حوزه بین‌الملل در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد و در این شرایط چطور ممکن است چنین چیزی به ذهن مسئولان برسد که دست‌اندرکاران IOC و فدراسیون‌های جهانی حاضرند به حرف ایران گوش بدهند و میزبانی را از کشورهای مربوطه بگیرند؟
برخی از مشکلات این روزهای ورزش در روابطش با خارج از کشور، برگرفته از مشکلات داخلی است و در این فضا این انتظار وجود دارد که نهادهای بین‌المللی همراهی لازم را داشته باشند؟ گزینه تعلیق یا محرومیت ورزش ایران، مدت‌هاست که به‌عنوان یک تهدید از سوی نهادهای بین‌المللی مطرح می‌شود و با وجود چنین فضایی چطور ممکن است که آنها هم‌راستا با مسئولان ورزش ایران پیش بروند؟
اینکه جلسه گذاشته شود و یکسری حرف تکراری زده شود، پیش پا افتاده‌ترین کاری است که انجام می‌شود و انجام نشدنش هم خللی ایجاد نمی‌کند مگر اینکه کارشناسان مربوطه با واقع‌بینی دنبال راهکار باشند. پیش از هر چیز باید شرایط ورزش ایران بخوبی درک شود و سپس متناسب با این شرایط راهکار ارائه شود. شاید هم خیلی نمی‌توان کاری انجام داد و تنها قدمی که می‌توان برداشت، این است که فدراسیون‌ها جلوی بهانه‌گیری خارجی‌ها را بگیرند و کارهایشان را بموقع انجام دهند تا حداقل بهانه زمان‌بندی را مطرح نکنند.
ZOOM
راهکار بی‌تأثیر
سرپرست امور بین‌الملل وزارت ورزش نکات عجیبی می‌گوید: «یکی از راهبردها اعلام تخلف کشورها در اخذ میزبانی و عدم توانایی صدور روادید برای ورزشکاران میهمان به فدراسیون‌های جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک است. درخواست سلب میزبانی از فدراسیونی که مقامات سیاسی‌اش بنا به دلایل واهی سیاسی قادر به صدور روادید ورود برای ورزشکاران مدعو نیستند، از دیگر راهکارهاست.»
او همچنین می‌گوید: «در حال حاضر در فصل کسب سهمیه المپیک هستیم و کشورهای متخاصم تمام عزم خود را جزم کرده‌اند تا ورزشکاران جمهوری اسلامی ایران از حضور در این رقابت مهم بازمانند اما ما ایرانیان در طول تاریخ ثابت کرده‌ایم که برای رسیدن به اهداف متعالی خود از هیچ کوششی دریغ نخواهیم کرد و با توکل بر خدای متعال یکی پس از دیگری موانع را پشت سر خواهیم گذاشت.»