هومن جعفری
روزنامهنگار ورزشی
اوضاع بتدریج برای امیر قلعهنویی و گلگهر، بهتر و بهتر میشود. پس از جدایی تعدادی از ستارههای این تیم در فصل نقل و انتقالات، تردیدهای زیادی پیرامون موفقیت این تیم در لیگ امسال مطرح میشد. اساساً امیر قلعهنویی تیمش را بر مبنای ستارهها میبندد و در غیاب ستارهها، کار برای او قطعاً دشوارتر خواهد شد. با این همه، گلگهر امسال حتی از سالهای قبل هم بهتر و روانتر حرکت میکند و نتیجه میگیرد. انگار که امسال، امیر قلعهنویی و تیمش توانستهاند بر همه مشکلات دو سه فصل اخیر غلبه کنند و یکدستتر و هدفمندتر به مصاف رقبای خود بروند.
امیر قلعهنویی، هنوز تمام نشده. او هنوز در چنته خود، کارتهای بازی نکرده زیادی دارد و در بسیاری از بازیهای حساس، بموقع از آنها استفاده کرده.یکی از مهمترین موفقیتهای او، شکست دادن عمده شاگران سابقش است. او – به غیر از مجیدی - بخوبی توانسته از پس شاگردان سابق خود بربیاید.
او سرانجام توانست در مسابقات رو به رو، مچ جواد نکونام را نیز بخواباند و نخستین پیروزی خود را مقابل مربی بعدی تیم ملی، به دست آورد. امیر قلعهنویی هر چند مثل بقیه مربیان حاضر و شاغل در لیگ ایران، بیعیب نیست و ایرادات خاص خود را دارد اما این فصل بیش از همیشه به خودش شبیه شده و عزمش را جزم کرده تا بعد از سالها، دوباره به قهرمانی لیگ برتر برسد. با توجه به امتیازات گلگهر و همچنین نوسانات گاه و بیگاه سه مدعی دیگر قهرمانی، او این شانس را دارد که با تداوم امتیازگیریهای حساس خود، در محدوده قهرمانی بماند و خود را برای جهش بزرگ در نیم فصل
آماده کند.