ماسیمیلیانو آلگری سه‌شنبه شب بعد از باخت مقابل بنفیکا و حذف از لیگ قهرمانان اروپا گفت: «من این را شکست نمی‌دانم.» واقعاً اگر این شکست نیست، پس چیست؟ به اعداد نگاه کنید؛ یووه قبل از این بازی هرگز در یک نیمه دیداری در لیگ قهرمانان سه گل نخورده بود. این تیم برای نخستین بار بعد از فصل 2014-2013 از مرحله گروهی حذف شده به خاطر اینکه تنها یک برد در پنج بازی‌اش به دست آورده و این بدترین آمار بیانکونری است.
 در سال 2017، یووه برای دومین بار در سه سال به فینال رسید اما سال بعد در یک‌چهارم‌نهایی مقابل آژاکس حذف شد و بعد سه حذف از مرحله یک‌هشتم‌نهایی به دست لیون، پورتو و ویارئال و در آخر این حذف تحقیرآمیز در لیسبون.
 مدیر اجرایی یووه، مائوریتزیو آریوابنه قبل از مسابقه گفته بود: «ما سه ساعت پرواز نمی‌کنیم که مضحکه شویم.» بازی نیمه اول تیم واقعاً همین طور بود، با شش یا هفت نفر دفاع می‌کردند. یووه شکستی تحقیرآمیز را متحمل می‌شد اگر میزبان در نیمه دوم فرصت‌های خوبش را از دست نمی‌داد.
 اما از جایگاه هواداری یووه، اینها بدترین نتایج یووه بود هر چند آلگری در پایان بازی بهانه‌های همیشگی را آورد: تیم تا آخر جنگید، بازیکنان پشت مربی هستند، بازیکنان کلیدی تیم از مصدومیت بر‌می‌گردند، تیم بهتر می‌شود، فصل خیلی طولانی است و هنوز انگیزه زیادی برای بازی داریم و الی آخر.
 مشخص است که یووه در مسیر نزولی قرار دارد، نزولی که با بازگشت آلگری به‌عنوان مربی سرعت پیدا کرد. این هم مشخص است که او سرکار خود مانده فقط به‌دلیل بزرگی قراردادش که تا 2025 اعتبار دارد و مشکلات مالی که یوونتوس با آن درگیر است. هر مربی دیگری در این مقطع اخراج می‌شد: یادتان باشد تیم فقط در اروپا این وضعیت را ندارد، در خانه هم اوضاع بدتر است. تیم بعد از 11 هفته با 10 امتیاز اختلاف نسبت به تیم صدرنشین ناپولی در رده نهم قرار دارد.
 در عین حال، آندره‌آ آنیلی بعد از باخت مقابل مکابی گفت مایل به اخراج آلگری نیست و این یعنی اندوه هواداران ادامه دارد. در واقع شاید شرایط تیم بدتر از قبل هم بشود. یووه باید به‌دلیل تفاضل گل بهتر نسبت به مکابی به لیگ اروپا برود اما تضمینی برای آن وجود ندارد با توجه به اینکه در بازی آخر با تیم گلزن پاری‌سن‌ژرمن روبه‌رو می‌شود.
 حذف از اروپا به یک فاجعه اقتصادی منجر می‌شود، یووه در سال 2022 خوب خرج کرده؛ هم در نقل و انتقالات و هم افزایش دستمزدها به این امید که جایگاهش در اروپا را باز بیابد. اما حالا برای سهمیه لیگ اروپا با مکابی مبارزه دارد.
 شگفت‌انگیز نیست که دوباره شایعات سوپرلیگ اروپا مطرح شده اما این راه حل مشکلات یووه نیست. فراموش نکنیم، آنیلی سردمدار تشکیل این لیگ بود با اصرار برای اینکه فوتبال را نجات بدهد. اما در واقع می‌خواست باشگاه خودش را از اشتباهات نجات بدهد.
 آنیلی همواره ادعا می‌کند یووه نمی‌تواند با قدرت مالی لیگ برتر و تیم‌های تحت حمایت دولتی مانند پاری‌سن‌ژرمن برابری کند. او حق دارد، تورم بی‌سابقه‌ای به خاطر پول نفت و قراردادهای تلویزیونی فوق‌العاده به وجود آمده است.
 یوونتوس اما ثابت کرده نمی‌تواند با تیم‌هایی که کسری از بودجه‌اش را دارند، رقابت کند. بنابراین همه چیز به آلگری و تاکتیک‌های تاریخ مصرف گذشته‌اش ربط دارد. او فقط به نتایج خراب تیمش اذعان می‌کند و مسئولیت آنها را به عهده می‌گیرد. اما اینکه هنوز سر کار است نشانه ناکارآمدی آنیلی و هیأت مدیره‌اش است و وضعیت اقتصادی نابسامانی که باشگاه در آن قرار دارد.
 این یک ناکامی سیستماتیک است و باشگاه در میانه یک بحران سازمانی قرار دارد. در واقع یک روز بعد از آنکه تأیید شد یووه به خاطر تخلف در حسابرسی مورد بازرسی قرار می‌گیرد، این تیم از لیگ قهرمانان حذف شد. باشگاه اصرار دارد در بیرون زمین هیچ خطایی مرتکب نشده اما بازی‌های این تیم در زمین به هیچ وجه قابل دفاع نیست. واقعیت این است که یوونتوس در حال حاضر شرایط وخیمی دارد و باید گفت اگر این شکست نیست، پس چیست؟