محمد  قراگزلو
خبرنگار
 زمانی اوضاع خط حمله پرسپولیس به گونه‌ای بود که در کمبود یا فقدان مهاجم نوک تخصصی یحیی به وینگرهایش در نوک حمله بازی می‌داد. این اتفاق برای زمان‌های دوری نیست و در دو فصل گذشته بارها این اتفاق افتاد و بازیکنانی مثل وحید امیری، امید عالیشاه، مهدی ترابی، سیامک نعمتی و حتی علی شجاعی در نوک حمله بازی کردند که بعضاً منجر به اتفاقات خوبی هم می‌شد اما مثل یک جرقه مشخص بود که برای درازمدت جواب نخواهد داد.
پرسپولیس این فصل با فشار هواداران دو مهاجم نوک خارجی خوب جذب کرد و دو مهاجم داخلی‌اش هم که قرارداد داشتند در تیم ماندنی شدند تا یحیی چهار مهاجم نوک را به‌صورت همزمان در اختیار داشته باشد. اتفاقی که در دو فصل و نیم گذشته که گل‌محمدی هدایت سرخ‌ها را برعهده داشته، سابقه نداشته است.
اما اوضاع وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم قرار است یک بازیکن دیگر هم به این جمع اضافه شود و او کسی نیست جز عیسی آل کثیر. قرارداد عیسی در پایان فصل گذشته تمام شد و از آنجایی که خیلی دیر راضی به انجام عمل جراحی شد، بدون تیم ماند. این روزها آل کثیر همراه پرسپولیس تمرین می‌کند. او لحظاتی در تمرین گروهی حضور دارد و دقایقی هم اختصاصی کار می‌کند تا به آمادگی ایده‌آل برسد. عیسی در شرایطی در تمرین پرسپولیس حضور دارد که با توجه به عدم قرارداد با باشگاه، عضو رسمی تیم نیست اما قرار است بزودی برگردد و از نیم‌فصل دوم عضوی از اسکواد تیم خواهد بود. این موضوع در ابتدا به‌عنوان گمانه‌زنی مطرح شد اما وقتی یحیی گفت خودش را مدیون آل کثیر می‌داند بر همگان مسجل شد که از نیم فصل دوم این مهاجم خوزستانی را باز هم با پیراهن پرسپولیس خواهیم دید. اشاره یحیی به مدیون بودنش درباره زمانی است که آل کثیر با وجود مصدومیت کار بزرگی برای پرسپولیس انجام داد. او در روزهای نخست پرسپولیسی شدنش با انگشت شکسته پایش در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا در قطر گل‌های حساسی برای پرسپولیس به ثمر رساند و سهم عمده‌ای در فینالیست شدن سرخ‌ها داشت و بعد هم که آن ماجرای محرومیت شش ماهه پیش آمد. عیسی در بازگشت هم گل‌های حساسی برای پرسپولیس زد اما مصدومیت اجازه نداد درخشش او در لباس تیم محبوبش استمرار داشته باشد.
با قطعی شدن بازگشت آل کثیر به پرسپولیس و اینکه یورگن لوکادیا و شیخ دیاباته ارکان اصلی خط حمله خواهند بود، حضور سه رقیب داخلی برای آنها ترافیک را در خط حمله بسیار سنگین خواهد کرد آن هم در شرایطی که بدانیم یحیی تنها از یک مهاجم نوک در ترکیبش استفاده می‌کند.
گل‌محمدی از ابتدای این فصل با سیستم 1-3-2-4 بازی کرده و اگر قرار باشد با همین فرمان پیش برود حضور 5 مهاجم نوک برای یک جای خالی زیاد است. در شرایطی که بدانیم لوکادیا گزینه اول و قطعی نوک حمله خواهد بود، بقیه بازیکنان باید برای 30-20 دقیقه آخر بجنگند و حضور سه بازیکن روی نیمکت برای گزینه تعویض زیادی است و اینکه یک یا دو مهاجم حتی به لیست 20 نفره نرسند هم محتمل به نظر می‌رسد.
در چنین شرایطی به نظر می‌رسد از بین حامد پاکدل و مهدی عبدی که این فصل جایگاه جالبی در تیم نداشته‌اند، یکی باید در نیم فصل دوم از تیم جدا شود. در 10 هفته ابتدایی عبدی در چهار مسابقه هفته‌های اول، دوم، چهارم و هفتم به میدان رفته است. پاکدل هم در 5 مسابقه از هفته دوم تا ششم در ترکیب جا گرفته اما او هم مثل عبدی در هر 5 مسابقه از روی نیمکت به زمین رفته و هیچ گاه بازیکن فیکس نبوده است.
پاکدل در این 5 بازی کلاً چیزی حدود 60 دقیقه در زمین بوده اما شرایط عبدی متفاوت  بوده است. مجموع دقایق حضور او در این 900 دقیقه چیزی حدود 171 دقیقه بوده که آن هم مرهون دو بازی ابتدایی فصل است. مهاجم مازندرانی   پرسپولیس در دو مسابقه ابتدایی فصل مقابل ذوب آهن و فولاد و در شرایطی که خبری از لوکادیا نبود در ترکیب اصلی قرار گرفت که در هر دو مسابقه دقیقه 78 تعویض شد و البته نمایش هایش مورد انتقاد شدید هواداران و رسانه‌ها قرار گرفت.بعد از آن او تنها در دو بازی  هفته‌های چهارم و هفتم مقابل صنعت نفت و تراکتور دقایقی کوتاه در زمین بوده  و از برنامه های یحیی خارج شده است.
در چنین شرایطی طبیعی است که بحث جدایی این بازیکن هر روز در رسانه‌ها بازتاب داشته باشد.با وجود تکذیب‌های گاه و بیگاه باشگاه درباره مهدی عبدی اما گفته می‌شود او برخلاف پاکدل دوست دارد جدا شود. برای پاکدل همین که دقایقی کوتاه به زمین بیاید، کفایت می‌کند و انگار این بازیکن قانع شده که سهم او از موفقیت‌های تیم محبوبش همین دقایق کوتاه است اما او باید در نظر داشته باشد که در رقابت با شیخ و عیسی احتمالاً همین دقایق کوتاه هم به او نخواهد رسید و شاید اصلاً در لیست بازی‌ها قرار نگیرد.
عبدی اما با وجود بی‌خیال نشان دادنش بی‌میل به جدایی نیست و می‌داند که در 25 سالگی شاید فرصت‌های بهتری برای اثبات توانایی‌هایش داشته باشد هر چند پیشنهادهای او هم فعلاً جدی نیست مگر اینکه رسماً موضع باشگاه و یحیی در قبال او اعلام شود و آنگاه باید منتظر پیدا شدن مشتری بود. در عین حال اگر هر دو بازیکن هم از پرسپولیس جدا شوند، اتفاق عجیبی نخواهد بود مگر اینکه یحیی قصد تغییر سیستم داشته باشد و نیاز به دو مهاجم روی نیمکت احساس کند.