حمیدرضا عرب
روزنامه نگار
علی فتح‌الله‌زاده، در تازه‌ترین مصاحبه خود به قهرمانی استقلال در آسیا طی یک برنامه سه ساله اشاره کرده است؛ وعده‌ای که پیش‌تر نیز بارها و بارها از زبان او شنیده شده است. مصطفی آجورلو نیز در روز معارفه خود به‌عنوان مدیرعامل استقلال همین عبارات را به کار گرفته بود. او نیز در رویای قهرمانی در آسیا سیر می‌کرد اما یک سال و اندی بعد از بیان این جمله از سمتش در باشگاه استقلال برکنار شد؛ بی‌آنکه متولیان درباره دلیل برکناری‌اش توضیحی بدهند و یا اینکه خودش پیرامون این موضوع شفاف‌سازی کند.
قول قهرمانی آسیا در باشگاهی که همواره آبستن تغییرات بسیار است بیشتر به یک وعده نمادین می‌ماند تا آنچه از واقعیت‌ها برآید. استقلال باشگاهی است که همین حالا برای حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده مطمئن نیست و مجوز حرفه‌ای‌اش مورد تأیید قرار نگرفته است.
حال اگر پروسه تأیید مطابق با انتظارات پیش برود نیز باز هم دستیابی به چنین هدفی دشوار می‌نماید. بخصوص اینکه استقلال همین حالا قادر نیست تیمی پدید آورد که قابلیت رقابت با تیم‌های بزرگی همچون الهلال عربستان را که میلیون‌ها دلار هزینه جذب بازیکن و مربی می‌کنند، داشته باشد.
قهرمانی در آسیا در حقیقت فقط یک رویکرد و یا یک برنامه ذهنی است که همه مدیران باشگاه استقلال به‌دنبال آن می‌گردند. گرچه فتح‌الله‌زاده در دوران اوج مدیریتش بر باشگاه استقلال یک بار تا پای قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیای آن زمان پیش رفت و در نهایت با کسب رتبه دومی به مأموریت خود پایان داد اما فضای لیگ قهرمانان آسیای کنونی با آنچه در گذشته شاهدش بودیم متفاوت است.
فتح‌الله‌زاده و هر مدیری که وعده قهرمانی در آسیا را می‌دهد ابتدا باید یک مربی در سطح قهرمانی در آسیا را استخدام کند. به یاد می‌آوریم در فصل دوازدهم لیگ برتر که استقلال قهرمان شد و با امیر قلعه‌نویی بعد از فتح جام داخلی به رقابت خارجی رفت و در مرحله نیمه‌نهایی در مقابل قدرت‌های شرق آسیا دچار مشکل شد.
آن زمان بهترین‌های فوتبال ایران و آسیا در اختیار امیر قلعه‌نویی قرار داشتند اما سرمربی وقت نتوانست با بازیکنانی همچون رحمتی، حیدری، صادقی، منتظری، نکونام، تیموریان، ساموئل، مجیدی و بسیاری از ستاره‌های دیگر که آرزوی داشتن‌شان تمام فوتبال ایران را در برگرفته بود، تا نیمه‌نهایی پیشروی کند و در نهایت با شکست مقابل اف‌سی سئول از رسیدن به فینال محروم ماند.
آنچه آن روزها رخ داد در واقع به مانند یک اشل و الگو می‌ماند تا علی فتح‌الله‌زاده در دوره جدید کاری‌اش از اشتباهات گذشته درس بگیرد و در وهله اول در انتخاب سرمربی خود دقت کافی را داشته باشد و بعد وعده قهرمانی در آسیا بدهد.
استقلال اکنون صاحب یک مربی خارجی است اما این مربی به لحاظ اخلاقی کاملاً بی‌ثبات است و رفتارهایش کنار زمین بسیار نگران‌کننده است؛ به گونه‌ای که بیم آن می‌رود در ادامه لیگ نیز دوباره با محرومیت‌هایی از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال مواجه شود.
بدون شک دستیابی به موفقیت با چنین کاراکتری در آسیا میسر نخواهد بود و در میان مربیان ایرانی نیز هرگز نمی‌توان نمونه‌ای یافت که دارای همه ویژگی‌های لازم برای رساندن استقلال به قهرمانی در آسیا باشند.
نه جواد نکونام که بارها نامش در کنار استقلالی‌ها مطرح شده مربی کاملی است، نه فرهاد مجیدی از این خصیصه برخوردار است. بعید است این نام‌ها تا آخر دوران مربیگری خود آن چنان با تجربه شوند که استقلال را به قهرمانی آسیا برسانند.
استقلال در حقیقت یک مربی نامی و بزرگ با کاراکتر و ویژگی‌های منحصر به فرد می‌خواهد که شخصیت کاریزماتیکی داشته باشد. چیزی شبیه به کارلوس کی‌روش که فتح‌الله‌زاده نیز بارها علاقه‌اش برای استخدام این مربی را اعلام کرده بود. شاید با چنین شخصیتی بتوان به گفته مدیرعامل جدید رسید....