وصال روحانی
ریکاردو ساپینتو در خصوص رفتارهای هیجانیاش توضیحاتی را به رسانهها ارائه داده اما حرفهای او قانعکننده نبوده است.
در 10 هفتهای که از شروع فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور میگذرد، سرمربی پرتغالی استقلال انواع شور و هیجانهای تند و تیز و کنترل نشده را در کنار خط و در جریان مسابقات این تیم از خود بروز داده است. چند جلسه محرومیت تعیین شده از سوی سازمان لیگ برای او که برخی تعلیقی بوده و اجرای آن به رفتارهای آینده وی واگذار شده، شاید ریشه در نارضایتی او از نحوه قضاوت برخی مسابقات آبیهای تهرانی داشته باشد اما وقتی کار او در مواردی به یقهگیری و تهاجم شدید به سمت داوران به قصد کتک زدن آنها میکشد، باید نگران شد.
نگران برای خود ساپینتو که کیاست و سیاست لازم برای مدیریت رفتار خود را ندارد و نگران برای فدراسیون فوتبال که در راه آرامسازی چهرههای بهشدت معترض نه به متن قانون بلکه صلاح و مصلحت رجوع میکند و به فراخور وابستگی یا عدم تعلق آن فرد به باشگاههای بزرگ به صدور حکم سریع میپردازد و اگر فرد معترض از جمع سرخابیها باشد، در حق آنها بیشترین اغماض را به خرج میدهد تا مبادا با هواداران تندرو آنان رو در رو شود. نگرانیها درباره ساپینتو بیش از اینهاست زیرا رفتارهایی از این دست در فوتبال اروپا جرایمی بس بزرگتر و محرومیتهایی بسیار طولانیتر را موجب میشود و برای افرادی که در جوامع و در جریان زندگی، رفتارهایی اینگونه خشمگینانه را در پیش میگیرند، کلاسهای کنترل خشم میگذارند ولی نادیده گرفتن این گونه حرکات افراطی در فوتبال ایران به دلایل متفاوت از عادات همیشگی تصمیمگیرندگان بوده است.
ساپینتو البته در زندگی عادی و در رفتارهای اجتماعیاش هم آدمی پر شور است و هیجانی برخورد میکند و انرژی زیادی را از خود بروز میدهد ولی وقتی این انرژی در راستای اعتراض او به داوران و یا در مسیر تقابل با حریفان قرار میگیرد، شکل خطرناکی مییابد و هم برای این افراد خسرانساز میشود و هم یک چهره ذاتاً دردسرساز و غیر قابل کنترل را از وی در محافل میسازد. چهره مردی که باید از او پرهیز کرد زیرا هر آن امکان دارد که منفجر شود و اطرافیانش را شوکه و محیط را متشنج کند. شاید برای خود ساپینتو فرق نکند که جامعه ورزش به او چگونه نگاه میکند و مردمی عادی چه نظری درباره او دارند اما چون هر چه وی در محیط مسابقات و مجامع وابسته به آن انجام میدهد بهنام استقلال هم تمام میشود، به سود این باشگاه است که این مربی 50 ساله را هر چه زودتر نظاممند کند و در قالبهای انضباطی آرامتری قرار بدهد و از رفتارهای «سرخود» و هیجانی باز دارد. در غیر این صورت با تسری یافتن این گونه حرکات به بازیکنان و حتی دستیاران ساپینتو در کادر فنی استقلال سوءتبلیغ آشکاری علیه این تیم شکل میگیرد و از آبیها فقط نمای یک معترض ذاتی و باشگاهی نه چندان مستدل و نه چندان منطقی بر جای خواهد ماند.