یحیی گل‌محمدی بعد از بازی با ملوان صراحتاً به این نکته اشاره کرد که بازی پایاپایی مقابل ملوان انجام داده و تنها بازیکنانش در دوئل‌های نیمه دوم برنده شده و او از نتیجه راضی است. پرسپولیس در حالی مقابل ملوان - در خوشبینانه‌ترین حالت- نمایشی پایاپای ارائه کرد که تیم حریف در رده ماقبل آخر جدول قرار داشت و از بازیکنان لیگ یکی، جوان و کم تجربه سود می‌برد تا جایی که تنها سه، چهار بازیکن این تیم شناخته شده و دارای تجربه لیگ برتری در فصول گذشته بودند.
عمده‌ترین مشکل پرسپولیس که در بازی‌های اخیر و البته همین بازی با ملوان بروز یافته و مثل چشم اسفندیار توی ذوق می‌زند، کمبود یا عدم خلق موقعیت گل از سوی خط میانی است تا جایی که گاهی اوقات این‌طور به نظر می‌رسد که پرسپولیس هافبک ندارد. تیم یحیی در حالی بد بازی می‌کند و هیچ نشانی از پویایی و خلاقیت در خط میانی‌اش دیده نمی‌شود که بهترین پاسورهای فصل قبل لیگ برتر را کنار هم دارد اما نه سروش، نه ترابی و نه صادقی کار خاصی در زمین انجام نمی‌دهند. حالا یا هر سه نفر در افت هستند یا خوب تمرین نمی‌کنند یا مشکلات دیگری دارند که ما از آن
خبر نداریم!
با دقت در بازی با ملوان شاید به این مهم پی ببرید که تعداد حرکات تاکتیکی و هماهنگ بازیکنان پرسپولیس در فاز حمله به سختی به عدد 5 می‌رسد. پرسپولیس در این مسابقه در نیمه نخست حتی یک شوت ضعیف هم به سمت دروازه حریف نزد و در نیمه دوم کلاً 9 شوت زد که فقط سه تا از آنها را می‌توان شانس گل دانست.
پرسپولیس در حالی صدرنشین لیگ برتر است که 5 گل کمتر از سپاهان و گل‌گهر زده و حتی گل‌های زده‌اش 4 تا کمتر از نساجی است. سرخ‌ها در این آیتم از تراکتور و استقلال هم پایین‌ترند و عجیب اینکه به اندازه نفت مسجدسلیمان گل زده‌اند. آمار 10 گل زده در 10بازی یعنی میانگین یک گل در هر بازی چیزی شبیه فاجعه است اما این آمار فاجعه برآیند فاجعه‌ای بزرگتر است که قبل از بازی ملوان هم به آن اشاره کرده بودیم.
پرسپولیس در میانگین تعداد شوت در هر بازی با ثبت 5/8 شوت در هر بازی تیم سیزدهم لیگ برتر است و تنها تیم‌های ذوب آهن، مس کرمان و هوادار را پایین‌تر از خود می‌بیند. در دقت شوت هم پرسپولیس تیم دوازدهم جدول است و تنها تیم‌های مس رفسنجان، ذوب آهن، صنعت نفت آبادان و ملوان را پایین‌تر از خود می‌بیند.