امیررضا همایون
خبرنگار
بدون شک مشهورترین سرمربیای که در فصل بیست و دوم به لیگ برتر فوتبال ایران آمد، ژوزه مورایس بود. او بواسطه رزومه قابل قبولش به لیگ ایران آمد و هدایت سپاهان را برعهده گرفت. برهمین اساس بسیاری از هواداران طلاییپوشان امیدوار بودهاند تا این تیم با مورایس پس از چند سال به جام قهرمانی لیگ برسد. این فرضیه تا پایان هفته دوم که سپاهان مقابل استقلال و نساجی به پیروزی رسید، بسیار پررنگ بود اما هرچه از زمان لیگ گذشت این فرضیه رنگ باخت. چراکه سپاهان ورژن مورایس نشان داده برابر تیمهایی که فوتبال بازی میکنند، همیشه دست بالا را دارد اما در برابر تیمهای بسته و تدافعی با دفاع اتوبوسی سپر میاندازد و زمینگیر میشود. در حقیقت تیم مورایس مقابل تیمهایی که دفاعی بازی نمیکنند، توفیق بیشتری برای پیروزی داشته. این آمار اما مقابل تیمهایی که به مانند ذوبآهن، فولاد و سایر تیمهایی که سبک دفاع را برای بازی انتخاب میکنند، بسیار ناامیدکننده است. سبکی که استراتژی بسیاری از تیمهای لیگ برتر مقابل دیگر تیمها بخصوص تیمهای قدرتمندی مانند سپاهان است و همین سبب شده تا تیم مورایس در لیگ روند سینوسی داشته باشد.
به نظر میرسد اگر ژوزه مورایس سبک بازی تیمش را برای بازیهای آینده متحول نکند، برای کسب توفیق با سپاهان در لیگ داخلی ایران دچار مشکل شود. آنچه نشان میدهد ژوزه مورایس همچنان و پس از گذشت 10 هفته از لیگ از تیمها شناخت ندارد.