آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
همه چیز همانی است که در فصل پیش دیده‌ایم. یک لیگ بی‌کیفیت، بازی‌های ملال‌آور، داوری‌های پراشتباه، حواشی کبود کنار زمین، فوتبال بدون خلاقیت و نوآوری و البته یک پرسپولیس معمولی. اشتباه نکنید. جدول به شما راست نمی‌گوید. پرسپولیس در صدر ایستاده اما این صدرنشینی بیش از آنکه محصول اقتدار و کیفیت سرخ‌ها باشد، نتیجه لیگ بی‌کیفیتی است که در آن هیچ تیمی از اقتدار و صلابت لازم برخوردار نیست. بازی‌ها به اندازه‌ای بی‌کیفیت و بدون برنامه دنبال می‌شوند که تنها یک اتفاق و حادثه تیم برتر را مشخص می‌کند.
در چنین لیگی بدیهی است که صدرنشین و مدعی قهرمانی با یک کلونی پرستاره و مشتی ستاره ریز و درشت نیز یک تیم ملال‌آور و بی‌کیفیت باشد. این مسیری است که پرسپولیس از فصل پیش در آن طی طریق می‌کند. تیمی که پس از 5 سال اقتدار و صلابت در لیگ امپراطوری‌اش فرو ریخت و مضمحل شد تا رقیب اصلی ترکتازی کند. رقیبی که در یک فصل بی‌نظیر بدون باخت و با شکستن یک جین رکورد به جام بوسه زد. برای فصل جاری پرسپولیس تنها چاره را در جراحی دید. پس گل‌محمدی زنبیل برداشت و به بازار رفت و تا توانست ستاره خرید و تیمش را تا بن دندان مسلح کرد اما خروجی کار هیچ تفاوتی با تیم بیمار و از اسب افتاده فصل پیش ندارد. تیمی که برای بردن چشم به اشتباه حریفان و البته نیش زهر لوکادیا می‌نشیند و با این سبک بازی هیچ‌کدام از هوادارانش را راضی نکرده. هوادارانی که انتظار دارند با این همه ستاره پرسپولیس فوتبالی به مراتب چشم‌نوازتر، تهاجمی‌تر و زیباتر ارائه دهد. یحیی گل‌محمدی باید به این انتظارات پاسخ بدهد.