سعید زاهدیان
روزنامه نگار

استقلال این فصل تیمی پر از بازیکنان هجومی است اما آمار گل‌های این تیم وضعیت مطلوبی ندارد و طبق آمار، در 9 هفته ابتدایی میانگین گل‌زده 2/1 را دارند که از تیم هجومی و پرستاره ساپینتو قابل پذیرش نیست.
یکی از مشکلات ساپینتو در خط حمله، مهاجم نوک یا به عبارتی تمام‌کننده است؛ استقلال برای این پست ارسلان مطهری، سجاد شهباززاده، آرمان رمضانی و پیمان بابایی را در اختیار دارد و ساپینتو اغلب در سیستم 4-3-3 خود، از پیمان بابایی استفاده می‌کند و اعتقاد چندانی به شهباززاده یا ارسلان مطهری ندارد. آرمان رمضانی هم که گهگاهی به زمین می‌آمد، مصدوم است و در این شرایط سرمربی استقلال ناچار است برای دقایقی از محبی در نوک پیکان حمله استفاده کند.
استفاده از محبی به‌عنوان مهاجم نوک نشانگر نارضایتی ساپینتو از سایر بازیکنان این پست است. از حدود 30 سال پیش که فوتبال در دنیا به سمت اقتصادی شدن رفت و برد و باخت‌ها درآمد باشگاه‌ها را به‌شدت تحت تأثیر قرار دادند، مهاجمان نوک که ضربه آخر را می‌زنند و کار را تمام می‌کنند، برای باشگاه‌ها ارزشمند شدند. در آن دوره می‌توان به مهاجمان بزرگی مانند رونالدو برزیلی، روی ماکای، نیستلروی، البر، ماکای، کلایورت، اینزاگی، دل‌پیرو و ستاره‌های دیگری اشاره کرد که با ارقام بزرگ یکی پس از دیگری با نقل و انتقال‌های بزرگ، رکورد نقل و انتقالات را می‌شکستند. در همین راستا حتی سیستم‌های جدیدی وارد فوتبال شد که بردهای بیشتری رقم بزند و از باخت جلوگیری کند. بر همین اساس دفاع خطی، استفاده از وینگرها در 4-2-3-1 و 4-3-3 استفاده شد و وینگرها نقش کلیدی برای ایجاد موقعیت و ساختن گل و حتی گل زدن دارند اما مهاجمان نوک که وظیفه‌ای جز تمام کردن و گل زدن در محوطه جریمه ندارند، از نگاه مربیان بسیار مهم و با اهمیت هستند.
در ایران هم بازیکنان اینچنینی کم نداشتیم؛ از رضا عنایتی تا آرش برهانی که حالا رکورددار گل زده در ایران هستند و هر دو در استقلال درخشیدند. پس از آنها، مهاجمانی با این خصوصیت در استقلال به یاد نمی‌آوریم. مهاجمان خوبی در استقلال حضور داشتند. از تیام تا کاوه رضایی، شهباززاده، دیاباته و... اما هیچکدام در قواره عنایتی و برهانی ظاهر نشده‌اند. استقلال با میانگین گل پایین، این فصل به مهاجم نوکی نیاز دارد که شبیه عنایتی و برهانی باشد و از فرصت‌های حداقلی که کمتر کسی به گل شدن آن فکر می‌کند، برای استقلال گل بسازد. مزیت برهانی و عنایتی در فرصت طلبی و قرار دادن خود در موقعیت گل زدن بود. آنها بازیخوانی خوبی داشتند و در محوطه جریمه جوری جاگیری می‌کردند که احتمال رسیدن توپ به آنها بالا بود و در نتیجه صاحب موقعیت‌های بیشتری نسبت به سایر مهاجمان می‌شدند. در نتیجه آنها از 5-4 موقعیتی که خودشان برای خود می‌ساختند، حداقل یک گل می‌زدند و هرسال در کورس آقای گلی لیگ بودند. شاید مهم‌ترین برنامه ساپینتو در نیم‌فصل، خرید مهاجم تمام کننده باشد.