آرمن ساروخانیان
روزنامه نگار

قبول مربیگری تراکتور ریسک بزرگی از طرف قربان بردیف بود. تیم تبریزی در لیگ بیست و یکم سیزدهم شد و یکی از بدترین فصولش را تجربه کرد، با وجود این مربی ترکمن که سابقه قهرمانی لیگ روسیه را در کارنامه‌اش دارد، حاضر شد هدایت این تیم را بپذیرد.
در ترکیب فصل گذشته تراکتور خبری از ستاره‌های همیشگی نبود و این تیم فصل جدید را با یک تیم تقریباً جدید شروع کرد. پیش‌بینی می‌شد که بردیف به خاطر این تغییرات نیاز به زمان زیادی برای هماهنگی شاگردان جدیدش داشته باشد، ولی تراکتور زودتر از انتظار روی دور افتاد و با چهار برد از پنج بازی اخیر توانست خودش را به رده پنجم برساند. این تیم حالا 14 امتیازی است و تنها 4 امتیاز با صدر جدول فاصله دارد. اوج‌گیری تراکتور حساسیت بازی فردای این تیم با سپاهان 16 امتیازی را بیشتر کرده و در صورت برد در ورزشگاه نصف جهان می‌تواند بالاتر از میزبان اصفهانی بایستد.
این اولین جدال تراکتور با تیم‌های مدعی نیست و آنها در هفته اول و سوم به ترتیب مغلوب گل‌گهر و فولاد شدند، ولی تیم تبریزی نسبت به شروع فصل متحول شده و با آن روزها قابل مقایسه نیست. یکی از بردهای اخیر تراکتور مقابل پرسپولیس صدرنشین بود و تیم بردیف در ورزشگاه آزادی نمایش فوق‌العاده‌ای داشت. هرچند گل‌محمدی بعد از این بازی مدعی شد که تیمش تحت تأثیر حاشیه‌ها تمرکز کافی نداشت، ولی نمی‌توان از هماهنگی بالای تراکتور گذشت که روی دروازه بیرانوند فرصت‌های زیادی ساخت.
بردیف نشان داد که یک مربی صاحب سبک چطور می‌تواند در مدت کوتاه تیمش را متحول کند. تراکتور دقیقاً به همان روشی بازی می‌کند که مربی ترکمن می‌خواهد و رد پای افکارش در تمام حرکات تیم مشخص است.
 
ریکاردو آلوز، مهم‌ترین مهره بردیف
بازیکنان تراکتور در این مدت کوتاه زیر نظر بردیف متحول شده‌اند. رضا اسدی مشکلات فصل قبل با پرسپولیس را خیلی زود فراموش کرد و با سه گلی که زد، کمک کرد تراکتور از روزهای سخت شروع فصل عبور کند. رضا عباس‌زاده به گلزن اصلی تراکتور تبدیل شده و با هت‌تریک مقابل نفت مسجدسلیمان صدرنشین جدول گلزنان لیگ برتر است. با این حال به نظر می‌رسد که ریکاردو آلوز در نقشه‌های بردیف مهم‌ترین مهره باشد. مربی تراکتور این هافبک پرتغالی را با خودش از تیم غیرت قزاقستان به ایران آورد و این نشان از اعتماد بالای او به آلوز دارد. آلوز یکی از سه هافبک میانی تراکتور در سیستم 2-5-3 بردیف است که معمولاً جلوی دفاع بازی می‌کند. او با پاس‌های کوتاه و بلند خلاقانه‌اش نقش مهمی در طراحی حملات و تغذیه مهاجمان دارد و با 6 پاس گل بهترین پاسور لیگ برتر است. دور بودن از محوطه جریمه حریف، نقش آلوز را کم نمی‌کند و او به لطف پاس‌های بلند پشت دفاع یا ضربات ایستگاهی همیشه مهره‌ای خطرناک است. او در بازی با پرسپولیس سازنده تک گل تیمش بود و در بازی هفته گذشته با نفت مسجدسلیمان پاس گل اول و پاس ماقبل آخر گل سوم را داد.
 دو سبک متضاد
بردیف طرفدار فوتبال تهاجمی است و این را می‌توان در بازی‌های نسبتاً پرگل تیمش دید. تراکتور وقتی عقب باشد با نفرات زیاد حمله می‌کند و ابایی از ریسک ندارد. این تیم در اهواز وقتی دو بر صفر از فولاد عقب بود، توانست در نیمه دوم با دو گل متوالی به بازی برگردد و تنها به گل ثانیه‌های پایانی میزبان باخت. تراکتور مقابل پرسپولیس در ورزشگاه آزادی هم ترسی از حمله نداشت و مزد بازی شجاعانه را با برد گرفت. انتظار می‌رود تراکتور در نقش جهان هم تهاجمی و برای برد بازی کند.
این سبک نقطه مقابل تفکر مورایس است که علاقه به کنترل بازی دارد و در بازی‌های بزرگ ترجیح می‌دهد روی ضدحملات به حریفش ضربه بزند. مربی پرتغالی در بازی هفته اول با استقلال این هنرش را نشان داد و این هفته هم تلاش می‌کند با بازیکنان سرعتی‌اش به فضای پشت دفاع تراکتور برسد. جدال این دو مربی خارجی با دو سبک متفاوت می‌تواند جذاب‌ترین بازی هفته دهم لیگ برتر باشد.