اظهارنظرهای ذوالفقارنسب درباره تیم ملی، اغلب از جنس کارشناسی فنی است و ارزیابی عملکردی که تیم ملی با سرمربی خود دارد. کمتر دیده‌ایم که او خاطراتش از هفته‌های منتهی به جام جهانی را مرور کند. جام جهانی 1978 آرژانتین ذوالفقارنسب آماده‌ترین روزهایش را در پرسپولیس پشت سر می‌گذاشت و پیش از رسیدن به جام جهانی دچار مصدومیت شدیدی شد و جام جهانی را از دست داد. حالا رسانه‌ها با استناد به احتمال از دست رفتن جام جهانی برای سردار آزمون آماده، این روزهای سردار آزمون را با بازیکنانی مقایسه کرده‌اند که در آستانه جام جهانی مسابقات را از دست داده‌اند. یکی از این بازیکنان بیژن ذوالفقارنسب است و به همین بهانه با او گفت‌وگویی داشتیم.

بهناز میرمطهریان
خبرنگار
 بعد از مصدومیت سردار آزمون، عده‌ای او را با شما و بازیکنان دیگری مقایسه کرده‌اند که در آستانه جام جهانی این مسابقات را از دست دادید.
 من فکر نمی‌کنم سردار آزمون جام جهانی را از دست بدهد و وضعیت او اصلاً شباهتی به من ندارد. او نهایت دو هفته استراحت می‌کند و دو هفته تمرین می‌‌کند و به تیم ملی می‌رسد. خیلی اگر بخواهد این وضعیت طولانی شود، بازی اول را از دست می‌دهد. این روزها همه چیز متفاوت است و تکنولوژی‌های بازسازی و بازپروری مصدومیت‌های ورزشکارها بهتر شده است. این تکنولوژی‌ها برای تسریع در روند درمان مصدوم‌ها به کار گرفته می‌شود، دوران مصدومیت بازیکنان را هم کوتاه‌تر می‌کند.
 به هر حال اما نگرانی‌هایی که سردار دارد را احتمالاً درک می‌کنید.
 بله. این اتفاقات اصلاً خاطرات خوبی را برای یک ورزشکار یا فوتبالیست رقم نمی‌زند. شرایط سختی است. من خودم از شدت ناراحتی شب‌ها بارها از خواب بیدار می‌شدم. خاطره تلخی است.
 چه اتفاقی افتاد که جام جهانی 1978 آرژانتین را از دست دادید؟
سه هفته قبل از شروع مسابقات بود که من در بازی پرسپولیس مقابل یکی از تیم‌های خوزستانی، اوایل نیمه دوم مصدوم شدم. زانویم پیچ خورد و رباط پایم پاره شد.
 کدام بازیکن شما را مصدوم کرد؟
 نمی‌خواهم نامی از او ببرم اما به هر حال ضربه یک بازیکن دیگر باعث مصدومیتم شد.
 بعد از مصدومیت چه اتفاقی افتاد؟
اتفاقاً بلافاصله از استادیوم به آلمان اعزام و عمل شدم اما به هر حال نرسیدم و وقتی بازی‌های جام جهانی برگزار می‌شد من تازه اولین جلسات تمرینم را شروع کرده بودم. این اتفاقات روی ورزشکار خیلی اثر بدی دارد و من خوشحالم که در حال حاضر هیچ یک از ملی‌پوشان ما چنین شرایطی ندارند.
 اصرار کی‌روش برای در اختیار گرفتن بازیکنان بعد از مسابقات هر هفته هم به خاطر همین است.
 دقیقاً همین‌طور است. این یک واقعیت است که بازیکنی که قرار است در جام جهانی بازی کند، یک ماه و نیم تا دو ماه قبل از مسابقات، نباید تمرینات و بازی‌های ریسک‌آمیزی داشته باشد.
 بعضی کارشناسان معتقدند همین موضوع باعث شده که کمی از پویایی لیگ هم کم شود.
 بله بعید نیست. به هر حال بعضی اوقات بازیکنان دچار گرفتگی عضلانی می‌شوند و شناخت لازم را ندارند یا تمرینات را به درستی انجام نمی‌دهند و همه اینها می‌تواند بر شرایط آنها تأثیرگذار باشد.
به سال 1978 برگردیم. چه حالی داشتید وقتی بازی‌های تیم ملی را در آرژانتین از تلویزیون تماشا می‌کردید؟
 من همه مسابقات را تماشا می‌کردم، با خوشحالی بازیکنان خوشحال می‌شدم و با ناراحتی‌شان ناراحت. مدام با آنها در تماس بودم و الان که فکر می‌کنم می‌بینیم روابط و صمیمیت بین بازیکنان در آن سال‌ها با امروز اصلاً قابل مقایسه نیست.

ZOOM

بیژن ذوالفقارنسب می‌گوید: «اوایل نیمه دوم بازی پرسپولیس با یکی از تیم‌های خوزستانی بود که رباط پایم پاره شد و در فاصله سه هفته تا جام جهانی 1978، در آماده‌ترین روزهایم جام جهانی را از دست دادم. با اینکه بلافاصله به آلمان اعزام و جراحی شدم اما به مسابقات نرسیدم. این خاطره تلخی برای من بود. شب‌ها از شدت ناراحتی بارها از خواب بیدار می‌شدم. خدا را شکر که در تیم ملی بازیکنی با این شرایط نداریم.»