امیررضا همایون
روزنامه‌نگار

سوت آغاز بیست و دومین دوره رقابت‌های جام جهانی فوتبال درحالی کمتر از 40 روز دیگر در دوحه پایتخت قطر به صدا در‌می‌آید که این کشور از لحاظ سخت‌افزاری مهیای برگزاری این تورنمنت شده اما همچنان یک نقطه سیاه در میان الماس‌هایی که عنابی‌ها برای میزبانی از فوتبالیست‌ها و گردشگرانی که از سراسر جهان به قطر می‌آیند، ساخته دیده می‌شود. نقطه سیاهی به‌نام مرگ کارگران مهاجر؛ زمانی که در دسامبر 2010 فیفا قطر را به‌عنوان میزبان جام جهانی در سال 2022 انتخاب کرد، این کشور حاشیه خلیج فارس تفاوت‌های بسیاری با آنچه امروز شاهد آن هستیم، داشت. دولت قطر باید 6 ورزشگاه دیگر برای جام جهانی در طول 12 سال آماده می‌کرد. اقدامی که بیشتر از منابع مالی نیاز به منابع انسانی جهت کار در تأسیسات ساخت ورزشگاه‌ها داشت. کارگران مورد نیاز از کشورهای هند، پاکستان، بنگلادش، کنیا، سریلانکا و فیلیپین تأمین شدند. ابتدای راه ساخت این ورزشگاه‌ها هیچ کسی فکر نمی‌کرد دولت قطر سال‌ها بعد برای ساخت این مکان‌ها مورد شدید‌ترین حملات قرار گیرد. اتفاقی که اکنون رخ داده است و کشور میزبان حالا که فاصله زیادی تا آغاز رقابت‌ها نداریم از این بابت مورد شدید‌ترین حملات قرار گرفته است. براساس گزارش روزنامه گاردین چاپ انگلستان بیش از شش هزار و 500 کارگر مهاجر خارجی که از ابتدا تا الان برای کار در پروژه‌های مربوط به این رقابت‌ها به این کشور حاشیه خلیج فارس رفته‌اند، جان خودشان را از دست داده‌اند. این آمار زمانی تأسفبار‌تر می‌شود که بدانیم هر هفته 12 نیروی کار از کشورهای فوق‌الذکر در کشور میزبان معتبرترین تورنمنت فوتبالی جهان جان خودشان را از دست می‌دهند. باید توجه داشت که این آمار شامل کارگران اهل کشورهای کنیا و فیلیپین که نیروی زیادی هم به دوحه اعزام کرده‌اند، به علت نبود داده‌های آماری نمی‌شود. البته تیم رسانه‌ای جام جهانی با انتشار گزارشی اعلام کرد که تعداد فوتی‌های پنج کشور یاد شده طی 10 سال 6750 نفر بوده است. این تعداد جانباخته از میان تمام یک میلیون و ششصد و پنجاه هزار نفر مهاجرین این پنج کشور بوده است و صرفاً ارتباطی به پروژه‌های جام جهانی 2022 ندارد. تیم رسانه‌ای سعی داشت با آوردن این آمار فضا را به سود خودش آرام کند. اما این اتفاق رخ نداد و هنوز هم پس از گذشت چند ماه از انتشار این گزارش انتقاد‌ها به مرگ کارگران ادامه دارد. هانسی فیلیک سرمربی مانشافت سرشناس‌ترین کسی است که به این موضوع واکنش نشان داده است.

ZOOM
ژرمن‌ها کمترین بلیت را خریداری کردند

هرچه به آغاز این رویداد نزدیک می‌شویم، آمار‌های جذاب بیشتری هم منتشر می‌شود. براساس اعلام نشریه اوله چاپ برزیل هواداران تیم ملی آلمان با خریداری کردن 38 هزار و 117 بلیت کمترین سهم را بین 10 کشوری که بیشترین بلیت را خریداری کردند، دارند. رتبه‌ای که بی‌ربط به صحبت‌های اخیر هانس دیتر فیلیک نیست. او در این باره می‌گوید: «من آشنایان زیادی دارم که دوست دارند برای جام جهانی کنار تیم باشند اما به دلایل مختلف از پرواز به قطر امتناع می‌کنند. زیرا نقض حقوق بشر وجود دارد. فوتبال باید برای همه باشد.»
باتوجه به نکاتی که گفته شد به نظر می‌رسد این دوره جام جهانی با همه ورزشگاه‌های مدرنی که دارد، هیچگاه از سایه مرگ کارگران مهاجر خارج نمی‌شود.