وصال روحانی
در مورد این که سرپرست تیم ملی فوتبال ایران چه کسی باید باشد، بحث‌هایی در گرفته است اما برای همه آنهایی که مقطع اول زمامداری کارلوس کی‌روش را به یاد دارند و از کش و قوس آشکار و نهان فعلی هم در این زمینه باخبرند، این وضعیت یک واقعه بدیهی است و جای هیچ تعجبی ندارد.
مربی 69 ساله و پرتغالی تیم ملی ایران از همان زمان که به سبب ضعف علی کفاشیان و سپس مهدی تاج صاحب اختیاراتی بیش از یک مربی در این تیم شد و بواقع این افراد را به کارمندان خود تبدیل کرد و فوتبال ایران را ملک شخصی خویش ساخت، این رویکرد را هم از خود بروز داد که سرپرست تیم ملی را شخصاً انتخاب کند و یا سایرین را مجاب نماید که انتخاب سرپرست تیم ملی و شخص انتخابی فدراسیون حتماً باید به تصویب وی برسد. کی‌روش بواقع در هشت سال نخستی که حاکم بر تیم ملی بود، با سرپرستان منتخب فدراسیون برای این تیم دائماً چالش داشت و از آنها به صراحت ابراز نارضایتی می‌کرد و یکی، دو باری که شخص انتخابی خود را برای سرپرستی به سایرین تحمیل کرد، حتی با آن افراد هم به هماهنگی نرسید. کی‌روش به قدری انحصار‌طلب نشان داد و هیچکس را قبول نداشت که در چهار، پنج سال آخر زمامداری‌اش شخصاً به این جا و آن جا می‌رفت و بر هر کار اداری و اجرایی مرتبط با تیم ملی نظارت و بواقع آن کارها را شخصاً اجرایی می‌کرد. این شامل دیدن هتل‌ها و کمپ‌های موجود در کشورها و مناطقی می‌شد که «یوزها» برای شرکت در مسابقات مهم راهی آنجا بودند و کی‌روش در قالب یک سرپرست بهترین محل‌ها را از دید خود انتخاب و پس از تعیین تکلیف برای فدراسیون جهت اجاره این محل‌ها، کار را تمام می‌کرد و با فدراسیون بود که پول لازم برای این امور را جور و آن را هزینه کند. اینچنین بود که کی‌روش در تمامی آن سال‌ها و در همه مواردی که برشمردیم، در عین این که سرمربیگری تیم ملی را عهده‌دار بود، بدون این که اعلام رسمی شود، کارهای سرپرستی را هم بر عهده داشت و سرپرست موجود، چه با انتخاب و تأیید وی و چه بدون این فاکتورها بیشتر یک دکور بود.  سفرهای اخیر کی‌روش به اروپا و همچنین قطر محل برگزاری جام جهانی 2022 به قصد زیر نظر گرفتن لژیونرها و انتخاب بهترین کمپ‌ها و هتل‌های قطر برای ملی‌پوشان، نشانگر این است که او اندک مدتی بعد از بازگشت به ایران همان عادات و سلایق گذشته‌اش را از سر گرفته و یک بار دیگر با حفظ سمت‌اش (سر‌مربی تیم ملی) سرپرست تیم هم شده است. بنابراین اخباری که تصریح می‌دارد او از عملکرد سرپرست موقتی تیم ملی که یکی از اعضای هیأت رییسه فدراسیون است و مهدی محمد‌نبی نایب رئیس اول فدراسیون که در اردوی اخیر در اتریش کارهای سرپرستی را هم بر عهده داشت، راضی نیست، اهمیت چندانی ندارد زیرا کی‌روش یک بار دیگر همه کارهای تیم ملی را قبضه کرده و سرمربی – سرپرست و مدیر آن شده است. بگذار برخی فکر کنند که صاحب عناوین سرپرست و مدیر تیم ملی‌اند و از آن لذت ببرند. مهم کی‌روش است که می‌داند این سرپرست‌ها و مدیران هم به کارمندان زیر دست او تبدیل شده‌اند و وی یک بار دیگر چهار نعل می‌تازد.