اتفاقات بازی استقلال مقابل فولاد و پنالتی‌هایی که بنا به ادعای مدیریت باشگاه استقلال به سود این تیم گرفته نشد، بار دیگر به جنجالی اساسی میان باشگاه‌ها و دپارتمان داوری منجر شده است. جنجال‌هایی که نه برای اولین بار در فوتبال ایران رخ داده و نه آخرین بار خواهد بود. هر بار اما این اشتباهات داوری به ما یادآوری می‌کند که نیاز داوری فوتبال ایران به کمک داور ویدئویی با گذر زمان بیشتر و بیشتر می‌شود.
فدراسیون فوتبال برای پایان دادن به تهمت‌هایی که به جامعه داوری وارد می‌شود هم نمی‌خواهد روند تجهیز ورزشگاه‌ها به VAR را تسریع ببخشد؟ با اینکه خداداد افشاریان اعلام کرده بود که یکی از شرکت‌های پیشنهاد شده از سوی فدراسیون فوتبال به وزارت ورزش برای عقد قرارداد درباره VAR مورد تأیید قرار گرفته است اما بار دیگر نواب رئیس فدراسیون فوتبال این موضوع را تکذیب کردند.
هیچ‌کس از مسئولان فدراسیون فوتبال پاسخ روشنی به این سؤال نمی‌دهند که پروسه راه‌اندازی VAR در چه مرحله‌ای قرار دارد و چه زمانی به ثمر می‌رسد؟
VAR در فوتبال ایران به وعده‌ای از سوی مسئولانی تبدیل شده که برای رأی آوردن به جذب حمایت افراد اعتقاد دارند. برهمین اساس بود که میرشاد ماجدی در فاصله یک هفته مانده به انتخابات فدراسیون فوتبال اعلام کرد که چیزی تا نهایی شدن VAR و تا نیم فصل دوم می‌توانیم از کمک داور ویدئویی رونمایی کنیم. هرچند همان زمان هم بسیاری از کارشناسان اعلام کردند که در بهترین حالت ممکن حداقل یک سال تا بهره‌برداری از VAR زمان لازم است اما بعد از انتخابات وقتی ماجدی رأی نیاورد، نه تنها مشخص شد که اقدامات لازم برای راه‌اندازی آن آنطور که ماجدی گفته بود، پیش نرفته که تاج هم تمایل چندانی به پیگیری این ماجرا نشان نداد و مسائل دیگری را در اولویت قرار داد.
حتی تأکید و هشدار داوران بین‌المللی درباره اینکه به دلیل قضاوت نکردن در شرایط VAR احتمالاً فرصت قضاوت در مسابقات بین‌المللی را از دست خواهند داد هم هیچ اضطراری برای رسیدگی به این موضوع ایجاد نکرد و همچنان همان داستان تکراری اشتباهات داوری و اعتراض تیم‌ها ادامه دارد. حتی تهمت و تهدید و سوء قصد به جان داورها هم ذره‌ای در رویکرد فدراسیون فوتبال در قبال جامعه داوری تغییری ایجاد نکرده است و گویی آنها جدا از بدنه فدراسیون فوتبال هستند.