یونس علیزاده
روزنامه‌نگار

بازی که شروع شود، هر کدام‌شان منتظر یک لحظه اشتباه می‌مانند. تراکتوری که با قربان بردیف متحول شده و پرسپولیسی‌هایی که به خرید‌های جدید خود می‌نازند. آنها اعتقاد دارند هر مشکل تاکتیکی هم در میان باشد، مهم نیست. فقط توپ باید به لوکادیا برسد. او توانایی آن را دارد که از هر توپ، یک گل بسازد. این ایده، شکل برتری و دلیل صدرنشینی سرخپوشان را هویدا می‌کند. اگر فکر می‌کنید تیم قدرتمندی هستید، فقط یک اشتباه مقابل لوکادیا انجام بدهید تا متوجه قدرت خط حمله پرسپولیس شوید! تراکتور اما دیگر دوست ندارد اشتباهی داشته باشد. این تیم، دوره خسران را سپری کرده و بردیف که مربی سختگیر و در عین حال، موفقی به نظر می‌رسد، برای ادامه تغییرات باید دست به کار بزرگی بزند. مثلاً اینکه پرسپولیس را در ورزشگاه آزادی از پیش‌رو بردارد. استادیومی بدون تماشاگر که شرایط بازی برای هر دو تیم را به تعادل می‌کشد. نه تراکتور می‌تواند تماشاگرانش را داشته باشد و نه قرار است صدای هواداران پرسپولیس، دلگرمی بازیکنان داخل زمین باشد. آنها در مصافی برابر کار را دنبال می‌کنند و این اتفاق، شبیه به پیاده‌روی در میدان مین است. یک اشتباه، یک بی‌احتیاطی و یک لحظه غفلت، سه امتیاز را به حراج می‌گذارد.