آزاده پیراکوه
روزنامه نگار

برخی از اعضای هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک گویا به این عنوان راضی نیستند و می‌خواهند از این فرصت سوءاستفاده کنند و احکام پست‌های دیگر را برای خود بگیرند. اتفاقی که برخی مدیران باتجربه عضو هیأت اجرایی مقابلش ایستاده‌اند و تا اینجای کار اجازه نداده‌اند این افراد به نتیجه دلخواه برسند.
***
انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار شده و اعضای هیأت اجرایی کارشان را آغاز کرده‌اند. همین امروز که این مطلب چاپ می‌شود، یکی دیگر از نشست‌های هیأت اجرایی برگزار شده و احتمالاً برای یکی از پست‌های بلاتکلیف تصمیماتی گرفته شده است. اما هر انتخابی هم صورت بگیرد، اتفاق‌هایی که در روزهای اخیر افتاده را کمرنگ نمی‌کند و نیاز است که بار دیگر به ترکیب هیأت اجرایی کمیته و رویه‌ای که تا امروز طی شده، نگاهی انداخته شود.
پاکدل، داورزنی، سهرابیان، شعبانی‌بهار، علی‌قارداشی، گودرزی و حمید عزیزی هفت رئیس فدراسیونی هستند که عضو هیأت اجرایی شده‌اند که از بین اینها، پاکدل و دو، سه رئیس فدراسیون دیگر، طوری رفتار می‌کنند که انگار جایی را فتح کرده‌اند و به دنبال غنایم می‌گردند. نام حسین پاکدل، رئیس فدراسیون هندبال از ابتدای حضور در هیأت اجرایی، برای پست‌های مختلف شنیده شده و می‌شود. ابتدا او گزینه دبیرکلی کمیته ملی المپیک شد. حتی تا دو، سه روز مانده به نشست هیأت اجرایی و تصمیم‌گیری نهایی در این مورد، او به عنوان یک گزینه جدی مطرح بود اما با توصیه‌ای که شد، شرایط تغییر کرد و قرعه به نام مناف هاشمی افتاد.
پاکدل هم که گویا به خاطر یک توافق قبل از انتخابات با رئیس فعلی کمیته، دبیر کلی کمیته ملی المپیک را حق خود می‌دانست، دلخور از این ماجرا، روی موضوعات دیگر متمرکز شده است و حالا تلاش می‌کند که رئیس آکادمی ملی المپیک شود؛ پستی که خیلی با ویژگی‌های او تفاوت دارد. احتمالاً اگر رئیس آکادمی هم مشخص شود و باز حکم به نام پاکدل نخورد، او که خود را طلبکار یک پست به جز عضویت در هیأت اجرایی می‌داند، روی سرپرستی کاروان یا مرکز نظارت بر تیم‌های ملی (که البته گفته می‌شود یکی از اهالی کشتی برای این پست قطعی شده)، کار و تلاش می‌کند تا آن را به دست آورد.
نکته قابل توجه در پس این تلاش‌ها، علاقه رئیس فدراسیون هندبال به همه پست‌های بلاتکلیف در کمیته ملی المپیک و بی‌علاقگی به فدراسیونی است که شش ماه تا پایان دوره چهار ساله‌اش در آن مانده است. این رفتار یک پیغام بیشتر ندارد. اینکه پاکدل امیدی به ادامه حضور در فدراسیون هندبال ندارد و احتمالاً شانسی هم برای خود قائل نیست. البته کسانی که کمی به او امیدوارند، می‌گویند او به خاطر مشکلات مالی و هزینه‌های سنگین فدراسیون ترجیح می‌دهد از این فدراسیون جدا شود اما می‌خواهد این خداحافظی آبرومند باشد و احتمالاً فکر می‌کند جدایی آبرومندانه، به گرفتن پست در کمیته ملی المپیک است!
علی سهرابیان، رئیس فدراسیون قایقرانی که او هم اسفندماه باید انتخاباتش را برگزار کند، در کنار عزیزی، جزو حامیان پاکدل به حساب می‌آیند و این در حالی است که داورزنی، باتجربه‌ترین عضو هیأت اجرایی در کنار شعبانی‌بهار و نوروزی مقابل این اقدامات ایستاده‌اند. گفته می‌شود بهداد سلیمی که نماینده ورزشکاران هم هست در کنار مهین فرهادی‌زاد، با این زیاده‌خواهی مخالفت کرده‌اند اما مشخص نیست این رویه تا کجا ادامه پیدا می‌کند.
به هر حال الان باید این موضوع مهم باشد که با توجه به ترکیب نه چندان قدرتمند هیأت اجرایی، افرادی در پست‌های مختلف قرار گیرند که کارهای حساس کمیته ملی المپیک را درست جلو ببرند نه اینکه باز هم پست‌ها بین همین افراد تقسیم شود؛ اتفاقی که تا به حال به این شکل در کمیته وجود نداشته و انجامش، می‌تواند بدعت بدی بگذارد.

ZOOM
هیأت اجرایی، پلی برای پست‌های جدید

هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک اگر بخواهد کارش را درست انجام دهد، وظیفه سنگینی برعهده دارد اما گویا برخی از اعضا که تجربه زیادی هم در مدیریت ورزش ندارند، خیلی این وظیفه سنگین را درک نکرده‌اند و با این انتخاب راضی نشده‌اند. به همین خاطر دنبال پست‌های دیگر می‌گردند و می‌خواهند از حضور در کمیته، فرصت‌های تازه‌ای برای خود بسازند. البته طبیعی است که مدیران جوان به‌دنبال موقعیت‌های بیشتر باشند اما نه در فاصله کمتر از یک ماه از عضویت در هیأت اجرایی!