یونس علیزاده
روزنامه نگار
کارشناسان قدیمی، پیشکسوتان و سینه‌سوخته‌های ورزش می‌گویند بدن ورزشکاران ایرانی سبک است. آنها اعتقاد دارند فقط به کسی باید گفت «ورزشکار» که سالم زندگی کند، روغن حیوانی روی خوراک بریزد، لبنیات و پروتئین در وعده غذایی داشته باشد و دور داستان‌های حاشیه‌ساز را خط قرمز بکشد. به درست یا غلط بودن این حرف‌ها کاری نداریم؛ موضوع انتقاد قدیمی‌ها از شکل بدنی جدیدی‌هاست. در همین چند روز که از ناکامی در کشتی فرنگی می‌گذرد، چقدر مطلب خواندید، نقد شنیدید و نقل قول دیدید که گفتند این تیم، مشکل بدنی داشته؟ انگار بدن‌ کشتی‌گیران خسته و سنگین بود. فرنگی‌کاران، واقعاً کارشان سخت است. تنوع زیادی ندارند و زیرگیری تعطیل است. فقط باید از تکنیک و زور استفاده کنند و اگر کمی خسته باشند، معادله مدال، اشتباه از کار در می‌آید. بدن‌های خسته، بلایی بود که سر کشتی ایران آمد و نام و آوازه محمد بنا هم نتوانست مانع آن آبروریزی شود. آن همه ستاره داشتیم که امیدوار بودیم با مدال‌شان، جشن ملی اتفاق بیفتد. می‌خواستیم با طلای آنها برای تمام جهان، کری بخوانیم اما خستگی بدنی، طوری نقره‌داغ‌مان کرد که هر وقت از مسابقات جهانی بلگراد صحبت کنیم، خاطرات بد کشتی فرنگی از سرمان می‌گذرد.