سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی
بزرگ‌ترین ابهام برای حدس‌زدن ترکیب اصلی تیم‌ملی در جام‌جهانی، درون قفس توری آن خواهد بود. بخش قابل‌توجهی از رقابت میان رقبای پیراهن شماره‌یک تیم‌ملی به لیگ بیست‌ودوم کشیده شده.
علیرضا بیرانوند و پیام نیازمند، دو دروازه‌بان مطرح کشورمان، از پرتغال به مرزهای ایران بازگشتند. علی بیرو از بدو بازگشت خود، قفل دروازه پرسپولیسی‌ها را به‌خوبی بیمه‌کرد و نیازمند هم در بازیسازی از منطقه دروازه فوق‌العاده ظاهر شده و حتی یک پاس‌گل به‌نام خود ثبت‌کرده. سیدحسین حسینی نیز بارها با واکنش‌های بی‌نظیر خود منجی دروازه آبی‌های پایتخت شد.
به این لیست برجسته، نام امیر عابدزاده را هم اضافه کنید؛ سنگربانی که به‌واسطه درخشش در پونفرادینای اسپانیا، حتی توجه استعدادیاب‌های سویا را نیز در مقطعی به خود جلب‌کرد.
قرار گرفتن نام هر چهار دروازه‌بان در لیست نهایی کارلوس کی‌روش برای اردوی اتریش، یک معنای بسیار مهم دارد؛ این که رقابت میان بیرو، نیازمند، حسینی و عابدزاده کوچک، بسیار نزدیک‌تر و فشرده‌تر از آنی است که شما تصور می‌کنید؛ یعنی این‌که سی‌کیو حاضر نشده روی هیچ‌یک از چهار مدعی اصلی پیراهن دروازه‌بانی تیم ملی قلم قرمز بکشد.
بی‌شک علیرضا بیرانوند با اختلاف فاحشی نسبت به سه رقیب دیگر خود، مجرب‌ترین دروازه‌بان تیم‌ملی است. سه گلر ملی‌پوش دیگر حتی آماری نزدیک به ۵۰ بازی ملی، حضور در زمین در یک جام جهانی و مهار پنالتی کریستیانو رونالدو را ندارند؛ اما انگیزه و هوشیاری لازم را برای کنار زدن بیرو با اولین غفلت وی دارند. این، حقیقتی است که هم حسینی و نیازمند در لیگ برتر در حال اثبات آن هستند و هم بیرو می‌کوشد تا ما را به باور عکس آن برساند.
به دیدارهای باقی‌مانده استقلال، سپاهان و پرسپولیس در نیم‌فصل اول خوب توجه‌کنید. شاید دروازه‌بان آغازگر تیم‌ملی از دل برترین خط دفاعی میان این سه تیم پیش از اردوی نهایی یوزهای پارسی بیرون بیاید.