محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی کشتی آزاد در چهار وزن اول سه باخت مقابل امریکا دشت کرد. سه باخت عجیب که هر سه کاملاً نشان از ناتوانی کشتی ایران در این مبارزه‌ها داشت اما در بین این سه مبارزه که کشتی ایران بازنده بود، شکست حسن یزدانی بسیار تلخ و ناگوار بود. یکی از بدترین شکست‌های تاریخ کشتی ایران در مسابقات جهانی بلگراد و در مسابقه‌ای که عنوان مسابقه قرن را به خودش گرفته بود، رقم خورد. شکستی با اختلاف زیاد که این سؤال را به وجود می‌آورد چه اتفاقی رخ داده که بهترین کشتی‌گیر ایران به این روز افتاده است؟
حسن یزدانی و دیوید تیلور به استثناهای کشتی دنیا تبدیل شده‌اند. دو قهرمان بی‌نظیر که حرف اول و آخر را در مسابقات وزن 86 کیلوگرم می‌زنند، در جهانی بلگراد هم چشم‌های علاقه‌مندان به کشتی در دنیا را به خود جلب کردند. تا پیش از بلگراد 4 بار با هم روبه‌رو شده بودند که حاصل آن 3 برد برای تیلور و یک برد برای یزدانی بود که برد یزدانی در جهانی نروژ به دست آمد. بعد از برد حسن یزدانی در جهانی اسلو این سؤال برای همه وجود داشت حالا که این دلاور کشتی ایران توانسته راه برتری مقابل تیلور را به دست بیاورد آیا به سلطه این نابغه امریکایی پایان می‌‌دهد؟
به همین دلیل هم فینال بلگراد لقب رقابت قرن را به خودش اختصاص داد اما چیزی که در بلگراد علاقه‌مندان به کشتی دیدند، شکست قرن بود نه رقابت قرن. حسن یزدانی که در این سال‌های اخیر وقتی به تیلور هم باخته بود با اختلاف اندک و در رقابتی پایاپای بوده و حتی در فینال المپیک تا ثانیه‌های پایانی برنده بود و با اشتباه داوران بازنده شد اما این بار در بلگراد کاملاً دست و پا بسته بود و بدون هیچ حرکت مثبتی مغلوب نابغه امریکایی شد. چه اتفاقی در این یک سال برای حسن یزدانی افتاده که او این چنین ناتوان مقابل تیلور بود؟
نه توان زیر گرفتن و نه توان خسته کردن تیلور با حرکات دستانش را داشت. این تیم هم انتخابی متفاوتی داشت و هم تمرینات متفاوتی را پشت سر گذاشته بود اما چه چیزی رخ داد که منجر به شکست سه کشتی‌گیر مهم ایران در مصاف با ستاره‌های کشتی امریکا شد؟
قبل از یزدانی هم محمد نخودی به جردن باروفس و یونس امامی هم به کایل دایک باخته بودند تا در روزهایی که همه منتظر بودند کشتی ایران در نبود روسیه به سکوی نخست جهان تکیه بزند، شکست‌های پیاپی مقابل امریکا برای تیم ملی رقم خورد. حالا امریکا آقای کشتی دنیا شده اما واقعاً چرا کشتی آزاد ایران که فقط یک رقیب داشت نتوانست برای رقابت با یک حریف خود برنامه‌ریزی مناسبی را داشته باشد؟
شاید معنی تمرینات متفاوت هم در همین باشد که در روزهایی مهم اردوی آماده‌سازی تیم ملی کشتی آزاد یک ماه تعطیل بود. حدفاصل 20 خرداد تا 20 تیر تیم ملی کشتی آزاد اردو نداشت. یعنی یک ماه تعطیلی در دو ماه قبل از شروع مسابقات قهرمانی جهان که دلیل این امر هم برگزاری انتخابی مرحله نهایی تیم ملی بود. شاید این تعطیلی یک ماهه اردو توان جسمانی تیم را کاهش داد و عملاً وقتی کشتی‌گیران آزادکار ایران به یک حریف قدرتمند رسیدند، به لحاظ جسمانی تفاوت‌ها مشخص شد. کشتی‌گیران 34 ساله و 35 ساله امریکا و یا حتی قهرمان پا به سن گذاشته ترکیه مقابل کشتی‌گیران جوان و 21 و 22 ساله ایران تا لحظه آخر روپا بودند. چرا باید محمد نخودی 22 ساله مقابل جردن باروفس 35 ساله که پدر 4 فرزند است، در طول شش دقیقه حتی یک بار هم برای زیر‌گیری اقدام نکند؟ چرا باید امیرحسین زارع 21 ساله که تجربه برنز المپیک و طلای جهان را دارد در مصاف با طاها آکگول ترکیه‌ای در 10 ثانیه پایانی کم بیاورد و نتواند از برتری خودش محافظت کند؟
حسن یزدانی روزگاری عنوان تکنیکی‌ترین کشتی‌گیر ایران بود اما در شش دقیقه حتی یک‌بار هم نتوانست زیر بگیرد و در نهایت هم چهار بار حریف از او زیر موفق گرفت. بلگراد قرار بود بهشت کشتی ایران باشد اما اقداماتی در یک سال گذشته انجام شده که بلگراد برای کشتی ایران تبدیل به جهنم شد.