وصال روحانی
روزنامه نگار
پیکان از تیم‌های خاص لیگ بیست و دوم فوتبال کشور بوده و با معدل سنی‌ای حدود 5/24 سال مصداقی آشکار از جوان‌گرایی و یادآور عنوان یک فیلم سینمایی معروف و برنده جوایز اسکار است که آن را با نام «جایی برای پیرمردها نیست» می‌شناسیم و ساخته برادران «کوئن» است و در سال 2007 اکران شد.
پیکان که دو فصلی است به دست مجتبی حسینی افتاده، فصل پیش هم پوست‌اندازی بزرگی کرد و 60 درصد پرسنل خود را تغییر داد و سرشار از بازیکنان جوان شد اما امسال آن روند را تشدید کرده و به جز دو، سه چهره میانسال و تقریباً پخته عملاً هیچ بازیکن غیر جوانی را در ترکیب خود به کار نمی‌گیرد. تک مهره‌های نسبتاً پرتجربه پیکان را امثال مجتبی حقدوست تشکیل می‌دهند و حتی وقتی حسینی در واپسین روزهای نقل و انتقال‌ها مبادرت به استخدام یک بازیکن خارجی کرد، آن خارجی شیرزود تمیروف ازبکستانی بود که هم پیر نیست و هم به لطف یک نیم فصل بازی در پرسپولیس با ویژگی‌های لیگ ایران آشنا است و بعید است که در دوران حضورش در جمع خودروسازان موفق‌تر از ایام پرسپولیس‌اش ظاهر نشود.
در میان جوانان شاغل در پیکان همگی تقریباً در یک سطح قرار دارند و تمامی‌شان خوب‌اند و نمی‌توان یک یا چند نفر آنها را از دیگران متمایز کرد. بواقع آنچه نظایر سامان فلاح، منصور باقری، محمد مهدی لطفی، محمد جواد آزاده، ساسان حسینی، دانیال جهانبخش و بهروز نوروزی فرد انجام می‌دهند، فرق محسوسی با روال و نتیجه کار سایر مردان این تیم ندارد. دلیل توفیق نسبی پیکان با وجود جوانی چشمگیر و تجربه اندک مردانش، جنگندگی همه نفرات تیم به قصد جبران کم تجربگی و دوندگی فراوان و دوری از تکبر است. محمد ناصری دروازه‌بان پیکان مردی با تجربه است اما حلقه دفاعی گرداگرد او و هافبک‌هایی که آنها را تقویت می‌کنند، از جوانانی شکل می‌گیرند که سلاح اصلی‌شان تلاش تا سرحد امکان و پوشش دادن تمام سطح زمین به قصد کاستن از کارایی حریفان پر تجربه‌تر و کوشش با هدف ممانعت از شکل‌گیری بازی حریفان است. این روشی است که حسینی برگزیده تا اگر تیمش براحتی و زیاد گلزنی نمی‌کند گل هم نخورد و نبازد و به نتایج آبرومندانه‌ای برسد. کسب دو برد و دو تساوی و تحمل دو باخت خفیف در شش هفته اول از فصل جاری لیگ برتر فوتبال کشور نشانگر این است که سرمربی پیکان و شاگردانش به هدف خود رسیده و آبروداری کرده‌اند. کارهایی که فصل پیش هم انجام داده بودند و با وجود اکتفا به رتبه نهم لیگ کمترین فاصله را با تیم‌های هشتم و هفتم جدول داشتند و یک برد اضافی هم کافی بود تا هفتم شوند و در جای ذوب آهن بنشینند که صاحب این رتبه شد. جوان‌گرایی هدفمند و با حساب و کتاب حسینی و نتایج مثبت آن نشان می‌دهد حتی می‌توان در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی کشور و در سخت‌ترین لیگ آن به جوان‌ترها روی آورد و به آنها اعتماد کرد و با تلاش فراوان، آنان را به مرحله بهره‌دهی رساند. در صورت داشتن چنین رویکردی می‌توان مثل پیکان از بزرگان و نامداران نهراسید و به نتایج قابل قبولی مقابل آنها رسید و البته از صرف هزینه‌های نجومی جذب ستاره‌ها و چهره‌های معروف هم خودداری کرد و تبدیل به یک الگو شد.