یونس علیزاده
روزنامه‌نگار ورزشی

می‌گفتند فوتبال آلمان، یک فوتبال ماشینی است؛ و این جمله از کجا نشأت می‌گیرد؟ از نظم و انضباط تیمی. آلمانی‌ها در حاشیه جنگ جهانی دوم، معنای جدیدی به تکنولوژی بخشیدند و یک تحول بزرگ را خلق کردند. اینها پیش نمی‌آمد اگر انگیزه و نظم در کنار هم نبود. انگیزه رسیدن به برچسب «قدرتمندترین» کشور دنیا و نظم سازمان‌یافته برای ایجاد نظم جهانی. البته راهی که آنها رفتند، در نهایت منجر به قتل عام میلیون‌ها آدم شد و پروژه‌ای که می‌توانست نجات‌بخش جهان شود، دنیا را به یک گورستان واقعی تبدیل کرد. آن انگیزه و نظم وارد فاز فوتبال شد و بازیکنان آلمانی، این بار خود را در زمین بازی یافتند. آنجا بود که هر کسی، هر کجای زمین که قرار می‌گرفت، بهترین عملکرد را داشت و مثل یک ماشین، فقط وظایفش را انجام می‌داد؛ نه کمتر و نه بیشتر. برای پرسپولیسی که در مسیر قهرمانی قدم می‌زند، چیزی شبیه به نظم آلمانی نیاز است. آنها باید ستایشگر ماشین‌ها باشند و فانتزی‌ها را حذف کنند. انگیزه وجود دارد و بازیکنانی که استعداد منظم بودن را دارند، در لیست یحیی دیده می‌شوند. آنها بودند که در نیمه دوم، کار خودشان را کردند و مثل یک ماشین بودند تا سه امتیاز را از مسجدسلیمان دشت کنند. این بازی برای پرسپولیس، یک الگوی به تمام معنا بود اما بلدند الگوی جدید را حفظ کنند.