انگلیس اولین و سخت‌ترین حریف تیم ملی در جام جهانی 2022 است که به‌عنوان مدعی قهرمانی وارد قطر خواهد شد. با این حال اوضاع فینالیست یورو 2020 هم ایده‌آل نیست. گرت ساوت‌گیت در فاصله کمتر از سه ماه مانده به بازی با ایران هنوز درباره انتخاب تعدادی از بازیکنان مهم تیمش تردید دارد. سایت «اسکای اسپرت» مشکلات سرمربی انگلیس برای انتخاب فهرست نهایی‌اش را بررسی کرده است.
آرمن ساروخانیان
روزنامه‌نگار
تصمیم‌های مشکل‌ساز تن‌هاخ
مهم‌ترین دغدغه ساوت‌گیت شاید این باشد که درباره هری مگوایر و لوک شاو چه تصمیمی بگیرد؟ دو مدافع منچستریونایتد از بازیکنان اصلی انگلیس در یورو بودند و با هم یازده بار در ترکیب اصلی بازی کردند. شاو حتی در فینال موفق شد دروازه ایتالیا را باز کند. با این حال نزول آنها از فصل گذشته شروع شد و بعد از دو شکست شروع فصل مقابل برایتون و برنتفورد، اریک تن‌هاخ هر دو را نیمکت‌نشین کرد.
ساوت‌گیت معمولاً اعتماد به بازیکنان اصلی‌اش را حفظ می‌کند، ولی انتخاب این دو برای ترکیب ریسک بالایی دارد. مگوایر اعتماد به نفسش را کاملاً از دست داده و منتقدان آمادگی بدنی شاو را زیر سؤال برده‌اند. ساوت‌گیت برای دفاع چپ گزینه‌های مطمئن دیگری ندارد و در یورو از کیران تریپیر (پست اصلی او دفاع راست است) و بن چیلول استفاده کرد که در بازگشت از مصدومیت زانو در چلسی نیمکت‌نشین شده. گزینه بعدی تایریک میچل، بازیکن کریستال پالاس است که تجربه بازی ملی کمی دارد.
هافبک‌های ناآماده
نگرانی ساوت‌گیت تنها به خط دفاع محدود نمی‌شود. کالوین فیلیپس که در یورو 2020 درخشید و پدیده انگلیس شد، بعد از انتقال تابستانی به منچسترسیتی تنها یک دقیقه بازی کرده. او مدتی مصدوم بود، ولی در بازگشت به شرایط بازی هم رقابت با رودری و گوندوغان برای حضور در ترکیب اصلی را باخته است.
گزینه اول جانشینی فیلیپس، جردن هندرسون است، ولی کاپیتان لیورپول به ندرت توانسته 90 دقیقه در زمین دوام بیاورد تا آمادگی‌اش زیر سؤال باشد و مشخص نیست در تورنمنتی که تیم‌ها 4 یا 5 روز یک بار بازی می‌کنند، بتوان به او اعتماد کرد. وضعیت میسون ماونت دیگر نگرانی ساوت‌گیت پیش از جام جهانی است. هافبک چلسی خیلی زود توانست خودش را به ترکیب تیم ملی تحمیل کند و در یورو 5 بار در ترکیب اصلی بازی کرد. او فصل قبل روی 29 گل چلسی نقش داشت، ولی در این فصل هیچ گل یا پاس گلی نداشته و در بازی با وستهم نیمکت‌نشین شد.
پیکفورد شایسته پیراهن شماره یک است؟
جردن پیکفورد از جام جهانی 2018 دروازه‌بان بی‌گفت‌وگوی تیم ملی انگلیس بوده و در مقایسه با 45 بازی ملی‌اش، آرون رمزدیل، نیک پاپ و دین هندرسون روی هم تنها 12 بازی ملی دارند.
ساوت‌گیت حتی در دوران نزول پیکفورد هم اعتمادش به او را از دست نداد. انتخاب لمپارد به‌عنوان سرمربی اورتون تأثیر مثبتی در عملکرد پیکفورد داشته، با این حال آمار کلین شیت و گل خورده او همچنان از رمزدیل و پوپ ضعیف‌تر است. احتمالاً ساوت‌گیت در جام جهانی هم به پیکفورد اعتماد کند، ولی آمادگی خوب دروازه‌بان‌های دیگر این بحث را مطرح کرده که آیا او همچنان شایسته حضور در ترکیب اصلی است؟
ذخیره‌ها به ترکیب اصلی می‌رسند؟
ریس جیمز، جود بلینگام و فیل فودن در یورو 2020 روی هم تنها سه بار در ترکیب اصلی بودند. 14 ماه بعد از آن تورنمنت انتظار می‌رود که هر سه نقش پررنگی در جام جهانی قطر داشته باشند. جیمز بابت نمایش فوق‌العاده‌اش در چلسی می‌تواند دفاع راست اصلی باشد، بلینگام در 4 بازی از 7 بازی اخیر انگلیس در ترکیب اصلی بوده و فودن بعد از نقش پررنگش در قهرمانی منچسترسیتی انتظار می‌رود نقش مهم‌تری در خط حمله انگلیس داشته باشد.
جیدون سانچو و مارکوس رشفورد هم بعد از یورو روی هم تنها یک بار در ترکیب اصلی انگلیس بازی کردند، ولی با آمدن تن‌هاخ فرم خوبی داشته‌اند و در 4 بازی اخیر یونایتد روی 7 گل سهیم بوده‌اند.
گزینه‌هایی برای ورود به فهرست
ترنت آلکساندر – آرنولد، مارک گهی و فیکایو توموری در فهرست یورو نبودند، ولی در ماه‌های اخیر به تیم ملی اضافه شده‌اند. بن وایت هم در یورو فرصت بازی پیدا نکرد، ولی مدافع آرسنال می‌تواند گزینه جانشینی مگوایر باشد.
کانر گالاگر در کریستال پالاس احیا شد و در چلسی هم فرصت بازی خوبی دارد، درست مثل روبن لوفتوس – چیک که ممکن است مثل جام جهانی 2018 در فهرست قرار بگیرد. بعد از افت دومینیک کالورت – لوین، تامی آبراهام که نمایش خوبی در رم داشته، می‌تواند به‌عنوان ذخیره هری کین در فهرست قرار بگیرد. ایوان تونی، مهاجم برنتفورد از شروع فصل گذشته 17 گل در لیگ برتر زده و در میان بازیکنان انگلیسی تنها هری کین آمار بهتری دارد. اضافه شدن این موج جدید بازیکنان، انتخاب را برای ساوت‌گیت دشوارتر کرده است.