استقلال فریب خودش را می‌خورد؟

فصل پیش هم گاهی تصمیم‌های داوران به ضرر استقلال تمام می‌شد و آبی‌ها از قضاوت متضرر می‌شدند اما روحیه تیمی به حدی استوار بود که بازیکنان و کادر براحتی از چالش اشتباهات داوری عبور می‌کردند و از بحران‌های این‌چنینی می‌گذشتند.

 فصل پیش هم اعتراض‌هایی بود اما آنچه استقلال را سرپا نگه داشت، برخورداری از یک روحیه درون تیمی مناسب، رقابت حداکثری و دوری از ناامیدی بود.

 تیم فصل قبل از یک اتحاد قابل توجه برخوردار بود که باعث می‌شد در روزهای سخت نیز روند رو به جلو مختل نشود و تیم به راهش ادامه دهد. 

بعد از بازی با پیکان اما مجموعه تصمیم‌گیران باشگاه استقلال با چنان شتابی به سمت داور یورش بردند که تصور می‌کنی تمام مشکلات استقلال در این ایام ناشی از اشتباهات سوت به دست‌های لیگ برتر است در حالی که چنین تحلیلی عین نادیده گرفتن ضعف‌هایی است که در استقلال وجود دارد. 

مدیرعامل و معاونان باشگاه استقلال روز گذشته حمله همه جانبه‌ای را به موعود بنیادی‌فر داشتند اما این استراتژی هرگز به سود استقلال نیست و مدیران آبی باید در این ایام باهوش‌تر عمل کرده و مانع از رسوخ خط اشتباه به درون تیم شوند.

 استقلال به‌واقع در فاز گلزنی با اشکالات عدیده مواجه است و هرقدر هم که داوران دچار اشتباهاتی شوند نباید این موضوع از دید متولیان این باشگاه دور شود. آنچه استقلال را به مسیر خوشبختی باز می‌گرداند برخورداری از هماهنگی حداکثری است و بازیکنان باید به نقطه‌ای برسند که اشتباهات داور تنها در تعداد گل‌های زده آنها به حریف ثأتیر بگذارد نه اینکه به کلی برد را از این تیم بگیرد. استقلال باید آنقدر موقعیت بسازد و در گلزنی موفق باشد که این اشتباهات به چشم نیاید.