یکی از دلایلی که باعث شده تا توقعات از سروش رفیعی برآورده نشود و او با کمترین پاس کلیدی و طلایی نتواند نمایشی ارائه دهد که به چشم بیاید، سپردن شرح وظایف تدافعی به او بوده است. سروش قاعدتاً باید نزدیک به خط حمله و هافبک‌های تهاجمی بازی کند اما بعضاً در نیمه خودی و مشغول دفاع دیده می‌شد و در عین حال همین مسأله باعث شده تا او بعضاً با خطاهای خشن بازیکنان حریف را متوقف کند.