ایران ورزشی- محمد زهتاب پیشکسوت ارزنده وزنه‌برداری کشور و تنها بازمانده از نسل اولین‌های تاریخ‌ساز وزنه‌برداری ایران که به پدر معنوی این رشته پرافتخار المپیکی در بین اهالی وزنه‌برداری شهرت داشت، روز گذشته به‌دلیل نارسایی حاد تنفسی در بیمارستان میلاد تهران جان به جان آفرین تسلیم کرد و درسن ۹۵ سالگی از میان ما رفت.
همیشه اطلاع‌رسانی درخصوص خبر درگذشت و فوت عزیزان سخت و سنگین است. مخصوصاً انتشار خبر درگذشت بزرگی دوستداشتنی و تکرار نشدنی همچون استاد محمد زهتاب پیشکسوت ارزشمند وزنه‌برداری ایران و تنها بازمانده از نسل اولین‌های تاریخ‌ساز وزنه‌برداری کشور. استاد زهتاب، بی‌شک یکی از چهره‌های شاخص و ماندگار ورزش کشور است؛ کسی که بیش از ۷۵ سال به ورزش و وزنه‌برداری ایران خدمت کرد. او تنها بازمانده اردوی تیم ملی وزنه‌برداری برای اعزام به المپیک ۱۹۴۸ لندن به شمار می‌رفت؛ اردویی که با حضور ۸ وزنه‌بردار تیر ماه ۱۳۲۷ در دانشکده افسری تهران برگزار شد. زهتاب سال‌ها به‌عنوان دبیر فدراسیون وزنه‌برداری فعالیت داشت و با ۵ رئیس فدراسیون کار کرد. به این سوابق باید چندین سال مربیگری و سرمربیگری در تیم ملی را هم اضافه کرد.
از جمله شاخص‌ترین دوران فعالیت مربیگری محمد زهتاب به حدفاصل سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰ باید اشاره کرد که ابتدا به‌عنوان دستیار درکنار «رگوفسکی لهستانی» در المپیک توکیو حضور داشت و سپس به‌عنوان سرمربی، وزنه‌برداران ملی‌پوش ایران را در بازی‌های آسیایی بانکوک هدایت کرد. زهتاب که خود وزنه‌برداری را زیر نظر مستقیم جهان پهلوان «محمود نامجو» آموزش دید، بعدها به‌عنوان کاشف قهرمان اسطوره‌ای وزنه‌برداری «محمد نصیری»، یکی از کسانی بود که در پرورش این قهرمان نقش بسزایی داشت. او همچنین سال‌ها به‌عنوان داور بین‌المللی در عرصه ملی و جهانی قضاوت کرد و در تمام این سال‌ها ارتباط نزدیکی با شودل و آیان، رؤسای سابق فدراسیون جهانی وزنه‌برداری داشت.
آخرین قضاوت محمد زهتاب در عرصه بین‌المللی به سال ۲۰۱۵ در مسابقات جوانان جهان برمی‌گردد که آنجا عضو هیأت ژوری مسابقات بود تا در ۸۸ سالگی لقب مسن‌ترین داور فعال IWF را دریافت کند. روحش شاد و یادش گرامی.