یونس علیزاده
روزنامه‌نگار ورزشی
کلی مشکل در فوتبال داریم که همه می‌دانند اما یکسری معضلات هم وجود دارد که هیچ‌کس از آن خبر ندارد یا کمتر در موردش صحبت شده است. یکی از این مسائل، اسناد و مدارک مربوط به ورزشگاه‌هاست. طبق پروتکل‌های اصلی فیفا که توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد توجه قرار می‌گیرد، بحث ورزشگاه خانگی و ورزشگاه اختصاصی برای تمرین است. هر کدام از این موارد، یکسری قواعد و قوانینی دارد تا توسط ناظران AFC مورد پذیرش باشد.  مثلاً درهای ورود و خروج برای خبرنگاران، تماشاگران، مأموران نظم‌ دهنده و میهمانان ویژه باید مجزا باشد. سرویس‌های بهداشتی، تهویه، استحکام سکوها، بلیت فروشی، فاصله زمین تا سکو، خروجی اضطراری و... اما در کنار این موارد، اسناد ورزشگاه هم مورد توجه است. فیفا می‌گوید اگر ورزشگاه اختصاصی ندارید، می‌توانید آن را اجاره کنید اما برای آنکه یک باشگاه حرفه‌ای باشید، حتماً باید استادیوم تمرینی اختصاصی با سند به نام باشگاه و سهامدارانش در اختیارتان باشد. این موضوع برای تمامی باشگاه‌های ایران قفل است! هیچ‌کدام‌شان نمی‌توانند ادعایی در مورد ورزشگاه اختصاصی داشته باشند. شاید در بهترین حالت، کارخانه یا صنعت اصلی که حامی باشگاه‌هاست، استادیومی داشته باشد که در سهام باشگاه گنجانده نشده است. این مشکل را به یاد داشته باشید تا ابعاد بیشتری در آینده در این خصوص منتشر شود.