ایمان شیرازی
آخرین نمونه موفق سرمربی ایرانی با دستیار خارجی مربوط به استقلال فصل گذشته فرهاد مجیدی همراه با گابریل پین بود که آبی‌پوشان را پس از حدود یک دهه به قهرمانی در لیگ رساندند. اگر چه اعتبار این قهرمانی به پای فرهاد مجیدی نوشته شده اما بسیاری از کارشناسان پین را معمار اصلی خط دفاعی مستحکم آبی‌ها و شکست‌ناپذیری این تیم در کسب چهارمین قهرمانی می‌دانند. با نگاهی به تاریخ حضور دستیاران خارجی در فوتبال ایران متوجه می‌شویم که این ترکیب همیشه در فوتبال ایران خیلی خوب جواب داده و حتی اگر تیم به قهرمانی نرسیده، ولی رشد و بالا رفتن سطح تیم با دستیار خارجی کاملاً به چشم می‌آمد. عملکرد فوق‌العاده پین در فصل گذشته حتی باعث شده که تیم‌ها برای فصل آینده در تکاپوی انتخاب دستیار خارجی باشند.
اعتقاد به موفقیت با دستیار خارجی، حتی باعث جدایی زوج صمیمی گل‌محمدی – مطهری در پرسپولیس شد و فصل آینده کمک‌های تمام‌خارجی یحیی گل‌محمدی را در پرسپولیس همراهی خواهند کرد. شاید سرمربیان داخلی کمی سخت زیر بار این حرف بروند اما باید این واقعیت را قبول کرد که شماره دوی نیمکت گاهی نقش مؤثرتری نسبت به سرمربی تیم دارد. واقعیتی که حتی پپ گواردیولا یکی از نوابغ دنیای مربیگری از گفتن آن ترسی نداشت و در مورد خوانما لیو دستیارش در یکی از کنفرانس‌های مطبوعاتی گفته بود: «او برای من فراتر از یک دوست است. هر زمان در بازی به گره برخورد می‌کنم، سراغ او می‌روم. او چیزی را می‌بیند که من نمی‌بینم و همان نکته‌ای که به من متذکر می‌شود مثل یک جادو گره کار را باز می‌کند.»
صحبت گواردیولا نشان دهنده اهمیت دستیار مربی در دنیای فوتبال است. چیزی که شاید در فوتبال ایران کسی آن را به زبان نیاورده باشد اما قطعاً زمانی که جام را بالای سر می‌برند، در دل خود راز موفقیت تیم را می‌دانند.