مازیار فیروزی
اشتباه نکنید؛ مورایس دومین مربی پرتغالی است که روی نیمکت سپاهان می‌نشیند. 2 سال قبل میگوئل تکسیرا برای مدتی کوتاه سرمربی طلایی‌پوشان بود، اما به هر حال نام او آن بالا دیده می‌شود. در دوران پسامحرم حالا مورایسی به اصفهان آمده که کوله باری از تجربه است. از بنفیکا گرفته تا دستیاری در رئال مادرید، اینتر، چلسی و بعد از آن الهلال عربستان و چونبوک موتورز. افتخاراتش هم کم نیست و حالا کاری که باید کرد این است؛ استفاده از تجربه مرد پرتغالی.
سپاهان برنامه خودش را دارد و بدون شک مورایس را آورده تا مدعی قهرمانی باشد اما شکی وجود ندارد که عیار حضور چنین مربیانی کیفیت لیگ را بالا می‌برد. بی‌احترامی به هیچ کدام از مربیان ایرانی نشود اما می‌شود از مورایس یاد گرفت، از بردیف آموخت و ساپینتو را الگو قرارداد برای پیشرفت. تعارف که نداریم؛ هر زمان تعداد مربیان خارجی در لیگ برتر زیاد شده، کیفیت هم بالا رفته. نه فقط در فوتبال که در سایر رشته‌های ورزشی هم همین است.
والیبال را ببینید. از وقتی که ولاسکو و کولاکوویچ و... از ایران رفته‌اند، انگار که این رشته دارد یک سقوط آزاد را تجربه می‌کند. شاید در همه رشته‌ها به یکی مثل مورایس و ساپینتو نیاز است برای اینکه به ورزش این مملکت خدمت کنند. در کارهایی که زیاد تخصص کافی نداریم، راهکار همین است؛ استخدام بهترین‌ها برای بهتر شدن. سپاهان گام خوبی را برداشته و طبعاً اثرات حضور یکی مثل مورایس اگر امسال در این تیم دیده نشود، قطعاً تا سال‌های بعد خودش را نشان خواهد داد. مثل همان کاری که برانکو در پرسپولیس کرد، شفر در استقلال و کی‌روش در تیم ملی فوتبال.