یادداشت
اکبر منتشلو
اصلاً نیازی نیست درباره تعصب هواداران تراکتور حرف بزنیم و اینکه هواداران تبریزی چقدر برای تیم‌شان و حمایت از آن سنگ تمام می‌گذارند. کاملاً روشن است نتایجی که تراکتور در لیگ برتر کسب می‌کند، مستقیم با روح و روان مردم تبریز ارتباط دارد.
البته این مختص تبریز نیست و هواداران فوتبال در بیشتر شهرها و استان‌های کشورمان، درگیر مسائل تیم‌شان هستند و برای معرفی استعدادهای شهر و استان‌شان تلاش می‌کنند، تیم‌شان با کسب نتایج خوب و رسیدن به رده‌های بالاتر در لیگ برتر، سهمی در موفقیت فوتبال کشورمان داشته باشد.
تداوم حضور تیم تراکتور در سال‌های اخیر در لیگ برتر و کسب قهرمانی جام حذفی در این سال‌ها و البته حضور در جمع مدعیان لیگ برتر، حسابی به مذاق هواداران این تیم خوش آمده بود و هواداران تبریزی به فکر قهرمانی در لیگ برتر بودند (البته تا پای جام هم پیش رفتند)، که این تیم به تیر غیب خصوصی‌سازی گرفتار شد و انگار در حال رسیدن به سرنوشت تیم‌هایی مثل صباباتری، راه‌آهن و... است.
اما متأسفانه حتی بین مسئولین استانی به این توجه نمی‌شود که تراکتور با تیم‌هایی مثل صباباتری، نفت تهران و یا راه‌آهن تفاوت ماهوی دارد و تکرار سرنوشت این تیم‌ها برای تراکتور، می‌تواند عواقب بسیار بدی برای فوتبال کشورمان داشته باشد.
در هر صورت طی چند سال گذشته با واگذاری تراکتور به بخش خصوصی، این تیم دقیقاً در مسیر همان تیم‌های ذکر شده گام برمی‌دارد و متأسفانه در لیگ بیست و یکم دقیقاً در همین مسیر پیش رفت و شاهد بودیم که با وجود و حضور بازیکنان خوب و البته تغییرات روی نیمکت باز هم برای سقوط نکردن می‌جنگید نه برای قهرمانی جام حذفی یا شانه به شانه شدن با مدعیان در بالای جدول.
همان‌طور که گفته شد تراکتور طی سال‌های اخیر بازیکنان نامدار و ستاره‌ای مثل اشکان دژاگه، احسان حاج صفی، مسعود شجاعی و... را به خدمت گرفته و همین فصل گذشته هم نیمکت پر و پیمانی داشت و در چند سال اخیر هم مربیان زیادی را از جمله ساکت الهامی، علیرضا منصوریان، رسول خطیبی، فیروز کریمی، سولدو و ساغلام را روی نیمکتش داشت، اما نتیجه چیزی شد که در فصل بیست و یکم لیگ برتر دیدیم و تراکتور با خوش‌شانسی راهی لیگ دسته اول فوتبال نشد. پس مشکل تراکتور کجاست؟
چه اتفاقی افتاده که این تیم با حضور این بازیکنان و این سرمربیان باید برای سقوط نکردن، بجنگد و تن هواداران این تیم برای هر بازی بلرزد. آنچه تراکتور برای موفقیت نیاز داشت به ظاهر طی چند سال اخیر وجود داشته است، اما به نظر می‌رسد پاشنه آشیل تراکتور جای دیگری است و آن هم مدیریت در باشگاه تراکتور است. روزهایی که تراکتور هنوز به تیر غیب خصوصی‌سازی گرفتار نشده بود، با تمام مشکلات نسبت به حالا که در ظاهر وضعیت خوبی دارد، اوضاع بهتری داشت اما اکنون در واقع برای سقوط نکردن تلاش می‌کنند.
این اتفاقات رخ داده و گریزی از آن نیست، اما متأسفانه باز هم آدرس غلط به هواداران تبریزی داده می‌شود. امسال نیز در فصل نقل و انتقالات و در روزهایی که تیم‌های دیگر در حال جذب بازیکن هستند و البته خیلی از بازیکنان جذب شده‌اند، تراکتور باز هم به بیراهه می‌رود. زنوزی، مالک تراکتور در مصاحبه‌ای می‌گوید: «قبول دارم فصل گذشته استثنایی و غیرقابل قبول بود. اتفاقات فوتبال است و یک خرده به بدشانسی و بستن تیم بد برمی‌گردد. ان‌شاءالله که امسال تیم خوبی بسته شود و برای سهمیه و مبارزه قهرمانی برویم. تصمیم گرفته شده که تیم در حد کسب عنوان قهرمانی در لیگ و جام حذفی و رفتن به آسیا بسته بشود. این قول را به هواداران عزیز می‌دهم که با بودجه خوبی تیم بسته شود. ما تصمیم گرفتیم چهار بازیکن خوب خارجی بیاوریم و اگر مارکت بازار اجازه دهد از هفت بازیکن خوب داخلی هم استفاده می‌کنیم.»