تیم ملی کشتی آزاد نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا در بیشکک قرقیزستان که در حال برگزاری است، با اتفاقی عجیب و غریب روبه‌رو شد. تیم نوجوانان در حالی با هدایت مجید ترکان در این مسابقات حضور دارد که در روز نخست مسابقات سه کشتی‌گیر را باید روی تشک می‌فرستاد اما دو نفر سر وزن قانونی نرسیدند و یک نفر هم از راهیابی به فینال باز ماند. در روز نخست مسابقات، محمدمهدی ممیوند در وزن ۶۵ کیلوگرم و رضا سلیمانیان در وزن ۸۰ کیلوگرم، دو کشتی‌گیری بودند که هر کدام با ۲۰۰ و ۳۰۰ گرم اضافه وزن، از جدول مسابقات کنار گذاشته شدند. اتفاقی نادر که در هیچ کجای دنیا شاید نظیرش پیدا نشود. تیمی 10 نفره که با حضور یک سرمربی و سه مربی راهی بیشکک شد اما فاجعه‌ای بزرگ را رقم زدند.
این تیم در حالی‌که تصور می‌کرده در روز نخست مسابقات کشتی آزاد نوجوانان، رقابت‌های 7 وزن برگزار می‌شود، سه کشتی‌گیر اوزان 65، 80 و 71 کیلوگرم را به حال خود رها کرد اما در کمال تعجب در هنگام وزن‌کشی متوجه شدند که اصل وزن‌کشی رقابت‌ها در سه وزن 65، 80 و 71 کیلوگرم است. به همین دلیل این سه کشتی‌گیر باید در کمترین زمان ممکن خودشان را به سر وزن قانونی می‌رساندند. اما از بین این سه کشتی‌گیر محمدمهدی ممیوند در وزن ۶۵ کیلوگرم و رضا سلیمانیان در وزن ۸۰ کیلوگرم نتوانستند خود را به سر وزن برسانند تا در روز نخست فقط یونس شفیعی، نماینده وزن ۷۱ کیلوگرم روی تشک مسابقات حاضر شود.
در عصر ارتباطات خیلی عجیب است که در یک تیم با 10 کشتی‌گیر و 4 مربی ندانند که زمان وزن‌کشی چه تاریخی است و چه کسی در چه وزنی، در چه روزی باید وزن‌کشی کند. آخرین بار در سال 2006 در مسابقات جوانان جهان که در گواتمالا برگزار شد، کشتی ایران با چنین فاجعه‌ای روبه‌رو شد. آن زمان حمید ریحانی، کشتی‌گیر وزن 66 کیلوگرم تیم ملی کشتی فرنگی جوانان به‌دلیل نرسیدن به سر وزن قانونی از جدول مسابقات حذف شد و حالا بعد از گذشت 15 سال این فاجعه در ابعادی بزرگتر تکرار شده است.
البته داستان آن سال با اتفاقی که در نوجوانان هم رخ داده کاملاً متفاوت است؛ آن موقع حمید ریحانی یکبار سر وزن قانونی هم رسید اما بعد از استراحت که برای وزن‌کشی می‌رود متوجه می‌شود، اندکی بالاتر از وزن قانونی است اما در قرقیزستان مجید ترکان که سرمربی تیم ملی کشتی آزاد نوجوانان بود به همراه دستیارانش اصلاً در جریان نبودند که وزن‌کشی مسابقات به چه شکل برگزار می‌شود و کشتی‌گیران کدام وزن در چه روزی قرار است وزن‌کشی کنند! به همین دلیل احتمالاً در روزی‌که باید کشتی‌گیران اوزان 65، 80 و 71 کیلوگرم سر وزن می‌رسیدند، به اشتباه کشتی‌گیران 7 وزن دیگر را آماده کرده‌اند. اگر واقعاً میزان اشتباه کادرفنی در این حد باشد، یعنی یک فاجعه بزرگ رخ داده است. احتمالاً هم همین‌طور است؛ چرا که کادرفنی تصور می‌کرده مسابقات کشتی آزاد هم مانند کشتی فرنگی ابتدا در 7 وزن برگزار می‌شود و بعد مسابقات در سه وزن دیگر برگزار می‌شود.
با این تفاسیر کشتی‌گیران هفت وزن باقیمانده هم امروز کار بسیار سختی دارند، به احتمال بسیار زیاد این 7 نفر روزهای دوشنبه و سه‌شنبه را رژیم داشتند تا برای مسابقات روز چهارشنبه به سر وزن برسند. امیر محمد نوازی در وزن45 کیلوگرم، امیررضا تیموری‌زاد در وزن 48 کیلوگرم، غلامرضا اسدی در وزن 51کیلوگرم، ابوالفضل شمسی‌پور در وزن 55 کیلوگرم، سجاد پیردایه در وزن60 کیلوگرم، عرفان علیزاده در وزن 92کیلوگرم و محمدرضا لطفی در وزن 110کیلوگرم امروز باید روی تشک بروند و اگر دیروز وزن کم کرده باشند باید کار سخت دیروز را امروز یکبار دیگر تکرار کنند.
تنها بازمانده
یونس شفیعی، تنها نماینده وزن 71 کیلوگرم کشورمان در روز نخست از رسیدن به فینال باز ماند. بعد از داستان سر وزن نرسیدن دو کشتی‌گیر کشورمان در روز نخست مسابقات، یونس شفیعی در وزن 71 کیلوگرم تنها نماینده ایران در روز نخست مسابقات شد، که از رسیدن به فینال مسابقات بازماند. شفیعی پس از استراحت در دور نخست در دور دوم با نتیجه 6 بر 3 ژاکشیلیک بایتاشوف از قرقیزستان را مغلوب کرد اما در دور بعد و در مرحله نیمه نهایی با نتیجه 5 بر 2 مغلوب شینگو آندو از ژاپن شد و به دیدار رده‌بندی رفت. شفیعی برای کسب مدال برنز به مصاف بکاریس باخیتجان از قزاقستان رفت.
دردسرهای ساده‌انگاری
حالا بعد از فاجعه‌ای که در مسابقات نوجوانان قهرمانی آسیا رخ داده، می‌شود هزار و یک دلیل درباره این ماجرا بیان کرد و هزار نفر را مقصر جلوه داد اما واقعیت ماجرا این است که فدراسیون کشتی چوب ساده‌انگاری‌اش را می‌خورد. فدراسیونی که حالا از هر نظر درجه یک شده و به شرایطی رسیده که الگوی بقیه فدراسیون‌ها شده اما هنوز حاضر نیست که با برخی از واقعیت‌ها کنار بیاید و تصمیم اصولی را بگیرد. نبود یک سرپرست کاربلد و مسلط مدت‌هاست که بلای جان کشتی شده و هر روز یک مشکل جدید را برای این رشته به وجود می‌آورد اما هرگز برای رفع آن فکری نشده است. بعد از جعفر اولیا که در دوره مدیریت مرحوم یزدانی‌خرم در کنار کشتی بود و به‌عنوان یک سرپرست واقعی تیم را کمک می‌کرد، هرگز کشتی نتوانست یک فرد کاربلد را به‌عنوان سرپرست انتخاب کند. در دوره رسول خادم بارها این ضعف و کمبود احساس شد و در دوره مدیریت علیرضا دبیر هم اوضاع خیلی فرقی نکرد. مشکل اینجا بود که هم رسول خادم و هم علیرضا دبیر تصورشان از جایگاه سرپرست یک شغل اضافی و هزینه‌بر است. دیدگاه علیرضا دبیر و حتی رسول خادم همیشه این بوده که کار سرپرست را مربیان تیم هم می‌توانند انجام بدهند اما واقعیت این است که این کار بار اضافه‌ای روی دوش مربیان می‌گذارد. کما اینکه در دوره علیرضا دبیر بارها مشکلاتی برای کادرفنی به همین دلیل به وجود آمد.
رسول خادم خیلی سعی کرد که یک فرد مناسب برای این‌کار پیدا کند و چندین نفر را هم امتحان کرد اما واقعیت این بود که هیچ کدام به کار سرپرستی وارد نبودند اما خوش شانس بود که آن موقع اتفاقی در تیم‌ها رخ نداد. در دوره علیرضا دبیر هم چندین نفر به‌عنوان سرپرست انتخاب شد اما این افراد هم نتوانستند کاری پیش ببرند اما داستان بیشکک دقیقاً به خاطر نبود یک سرپرست واقعی در کنار تیم رخ داده است. مشکلی که حالا شاید علیرضا دبیر مجبور شود برای رفع آن تصمیم بهتری بگیرد.