نگاه فنی
جعفر برزگر
صنعت نفت آبادان فصل پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. سرمربی آنها در شروع فصل هم محروم بود هم کرونا داشت و چند بازی ابتدایی را از دست داد. مشکلات مالی، تمرین نکردن بازیکنان و حاضر نشدن تیم اصلی در جام حذفی بخشی از مشکلات نفتی‌ها در لیگ بیست و یکم بود.
محرومیت و کرونای منصوریان
علیرضا منصوریان سرمربی نفت آبادان قبل از شروع فصل به ویروس کرونا مبتلا شد. سرمربی نفتی‌ها البته غیر از سپری کردن دوران قرنطینه، بنا به‌دلیل دیگری هم حق نشستن روی نیمکت تیمش در هفته‌های ابتدایی لیگ را نداشت. منصوریان در روزهای پایانی فصل گذشته در زمانی که هدایت آلومینیوم اراک را به عهده داشت، از حضور در چهار مسابقه رسمی محروم شد که سه جلسه از آن باقی مانده بود و منصوریان به همین دلیل از بازی با نساجی در هفته چهارم اجازه نشستن روی نیمکت را پیدا کرد.
تعطیلی مکرر تمرین
بازیکنان نفت آبادان که امیدوار بودند پس از حضور فرماندار این شهر در رختکن تیم‌شان بعد از برد برابر نفت مسجدسلیمان در هفته چهاردهم، حداقل تا بعد از بازی مقابل تیم هوادار، بخشی از مطالبات‌شان را دریافت کنند، به‌دلیل تعلل در دریافت مطالبات خود، دست به اعتصاب زدند. بازیکنان نفت اعلام کردند تا عملی شدن قول‌های مدیران در هیچ تمرین و مسابقه‌ای شرکت نخواهند کرد. آنها بعد از بازی در هفته سیزدهم لیگ برتر نیز دو روز اعتصاب داشتند. این اتفاق باز هم تکرار شد تا اینکه در نهایت 30 درصد به حساب‌شان پول واریز شد.
تیم امید در جام حذفی
اعتصاب بازیکنان نفت سرانجام در بازی حذفی عملی شد. آنها که در اردوی‌شان منتظر واریز پول و پیامک آن بودند تا با پرواز در نظر گرفته شده برای بازی حذفی مقابل خیبر به خرم‌آباد بروند اما این اتفاق نیفتاد و در نهایت هم شاگردان منصوریان حاضر به رفتن به فرودگاه نشدند. اما از آنجا که حضور پیدا نکردن در بازی‌های حذفی بعد از قرعه‌کشی مسابقات با محرومیت‌های یکی دو ساله و جریمه چند صدمیلیونی همراه خواهد بود، مسئولان باشگاه تیم امیدشان را به خرم‌آباد فرستادند که شکست سنگین 5-یک را هم تجربه کردند.
ریکانی مؤثرترین بازیکن
در فصل بیست و یکم 30 بازیکن برای تیم صنعت نفت آبادان به میدان رفتند که در میان آنها عملکرد طالب ریکانی نسبت به بقیه بهتر بود. کاپیتان نفتی‌ها که در طول فصل از چند تیم پیشنهاد داشت در 26 مسابقه‌ای که به میدان رفت 1986 دقیقه در زمین حضور داشت که ماحصل آن 6 گل و دو پاس گل بود. جالب اینکه ریکانی پنج گلش را در نیم‌فصل دوم برای تیمش زد که دو گلش سه امتیازی بود و یک گلش هم بازی را به تساوی کشاند.
لغو آخرین بازی
نفت آبادان در آخرین بازی لیگ میزبان هوادار تهران بود که این مسابقه باید در مسجدسلیمان برگزار می‌شد. رضا عنایتی سرمربی هوادار مدعی شد که به‌دلیل دیر انجام شدن پروازشان به آبادان امکان رفتن‌شان به مسجدسلیمان در روز بازی میسر نیست. در این میان سرمربیان دو تیم مصاحبه‌هایی انجام دادند که باعث دلخوری یکدیگر هم شد. در نهایت هم هوادار حاضر به بازی نشد و کمیته انضباطی هم حکم به 3-صفر و بازنده شدن آنها داد.
مخالفت با جدایی ستاره‌ها
در زمان اعتصاب بازیکنان نفت، زمزمه جدایی برخی بازیکنان شنیده می‌شد. حتی طالب ریکانی بعد از بازی حذفی مقابل خیبر که حاضر نشدند، با انتشار استوری در فضای مجازی به نوعی مدعی جدایی شده بود.
هر چند همان موقع گفته می‌شد این تهدیدی بیش نیست اما علیرضا منصوریان که می‌خواست در آبادان به کارش ادامه دهد خیلی رسمی مخالفتش را با جدایی بازیکنان کلیدی اعلام کرد. او حتی در مصاحبه‌ای این‌طور گفته بود: «از هواداران واقعی صنعت نفت آبادان می‌خواهم به حرف افرادی که می‌خواهند فضای بین بازیکنان، مدیریت و کادر فنی را متشنج کنند، اهمیت ندهند. در رأس همه چیز می‌خواهم کاپیتان تیمم را تحت فشار نگذارید. هر مطلبی که طالب گذاشته، خواسته تمام بازیکنان بوده و از همه مهم‌تر او رابط مهمی بین من و بازیکنانم است. قاطعانه از کاپیتان تیمم حمایت می‌کنم و باز هم می‌گویم در عمر ۱۴ ساله مربیگری‌ام، صنعت نفت اولین جایی است که شرط حضورم در آن، حضور یک بازیکن بوده و آن هم طالب ریکانی است. هشدار می‌دهم که آرامش بازیکنان من را به هم نزنید. با توجه به اینکه فوتبال حرفه‌ای شده، دوستان و همکاران ما تلاش می‌کنند بازیکنان ما را جذب کنند، اما بدانند که تلاش آنها بی‌فایده است. پیغامی به همه تیم‌ها دارم و با صدای بلند می‌گویم طالب فروشی نیست. مطمئن باشید بازیکنی با قدرت طالب ریکانی را از دست نمی‌دهیم و با او و دیگر بازیکنان کارمان را در نیم‌فصل دوم ادامه می‌دهیم.»
پایانی ضعیف
نفت آبادان به همان اندازه که شروع بسیار بدی داشت پایانش هم ضعیف بود. شاگردان منصوریان غیر از بازی با هوادار در روز آخر که برگزار نشد از هشت بازی پایانی فقط سه امتیاز به دست آوردند. البته آنها شاید خوش‌شانس بودند که دو تیم سقوط کرده به اندازه کافی امتیاز از دست داده بودند که خیلی خطر سقوط را احساس نمی‌کردند.